sŭbĕor - Diatesi passiva
(sŭbĕo, sŭbis, subii, subitum, sŭbire)verbo transitivo e intransitivo anomalo
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŭbĕor
II sing.
sŭbēris, sŭbēre
III sing.
sŭbītur
I plur.
sŭbēmur
II plur.
sŭbemĭni
III plur.
sŭbentur
IMPERFETTO
I sing.
sŭbēbar
II sing.
sŭbebāris
III sing.
sŭbibātur
I plur.
sŭbebāmur
II plur.
sŭbebamĭni
III plur.
sŭbebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŭbēbor
II sing.
sŭbebĕris, sŭbebĕre
III sing.
sŭbibĭtur
I plur.
sŭbebĭmur
II plur.
sŭbebimĭni
III plur.
sŭbebuntur
PERFETTO
I sing.
subitus, –a, –um sum
II sing.
subitus, –a, –um es
III sing.
subitus, –a, –um est
I plur.
subiti, –ae, –a sumus
II plur.
subiti, –ae, –a estis
III plur.
subiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subitus, –a, –um eram
II sing.
subitus, –a, –um eras
III sing.
subitus, –a, –um erat
I plur.
subiti, –ae, –a eramus
II plur.
subiti, –ae, –a eratis
III plur.
subiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subitus, –a, –um ero
II sing.
subitus, –a, –um eris
III sing.
subitus, –a, –um erit
I plur.
subiti, –ae, –a erimus
II plur.
subiti, –ae, –a eritis
III plur.
subiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŭbĕar
II sing.
sŭbeāris, sŭbeāre
III sing.
sŭbeātur
I plur.
sŭbeāmur
II plur.
sŭbeamĭni
III plur.
sŭbeantur
IMPERFETTO
I sing.
sŭbērer
II sing.
sŭberēris, sŭberēre
III sing.
sŭbirētur
I plur.
sŭberēmur
II plur.
sŭberemĭni
III plur.
sŭberentur
PERFETTO
I sing.
subitus, –a, –um sim
II sing.
subitus, –a, –um sis
III sing.
subitus, –a, –um sit
I plur.
subiti, –ae, –a simus
II plur.
subiti, –ae, –a sitis
III plur.
subiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subitus, –a, –um essem
II sing.
subitus, –a, –um esses
III sing.
subitus, –a, –um esset
I plur.
subiti, –ae, –a essemus
II plur.
subiti, –ae, –a essetis
III plur.
subiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŭbēre
II plur.
sŭbemĭni
FUTURO
II sing.
sŭbētor
III sing.
sŭbētor
II plur.
–
III plur.
sŭbentor
PARTICIPIO
PERFETTO
subitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sŭbīri
PERFETTO
Singolare:
subitus, –a, –um esse
Plurale:
subiti, –ae, –a esse
FUTURO
subitum esse
GERUNDIVO
sŭbendus, –a, –um
SUPINO
subitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sŭbĕor v. tr. e intr. anom.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android