sŭbăror - Diatesi passiva
(sŭbăro, sŭbăras, subaratum, sŭbărāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŭbăror
II sing.
sŭbărāris, sŭbărāre
III sing.
sŭbărātur
I plur.
sŭbărāmur
II plur.
sŭbăramĭni
III plur.
sŭbărantur
IMPERFETTO
I sing.
sŭbărābar
II sing.
sŭbărabāris, sŭbărabāre
III sing.
sŭbărabātur
I plur.
sŭbărabāmur
II plur.
sŭbărabamĭni
III plur.
sŭbărabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŭbărābor
II sing.
sŭbărabĕris, sŭbărabĕre
III sing.
sŭbărabĭtur
I plur.
sŭbărabĭmur
II plur.
sŭbărabimĭni
III plur.
sŭbărabuntur
PERFETTO
I sing.
subaratus, –a, –um sum
II sing.
subaratus, –a, –um es
III sing.
subaratus, –a, –um est
I plur.
subarati, –ae, –a sumus
II plur.
subarati, –ae, –a estis
III plur.
subarati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subaratus, –a, –um eram
II sing.
subaratus, –a, –um eras
III sing.
subaratus, –a, –um erat
I plur.
subarati, –ae, –a eramus
II plur.
subarati, –ae, –a eratis
III plur.
subarati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subaratus, –a, –um ero
II sing.
subaratus, –a, –um eris
III sing.
subaratus, –a, –um erit
I plur.
subarati, –ae, –a erimus
II plur.
subarati, –ae, –a eritis
III plur.
subarati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŭbărer
II sing.
sŭbărēris, sŭbărēre
III sing.
sŭbărētur
I plur.
sŭbărēmur
II plur.
sŭbăremĭni
III plur.
sŭbărentur
IMPERFETTO
I sing.
sŭbărārer
II sing.
sŭbărarēris, sŭbărarēre
III sing.
sŭbărarētur
I plur.
sŭbărarēmur
II plur.
sŭbăraremĭni
III plur.
sŭbărarentur
PERFETTO
I sing.
subaratus, –a, –um sim
II sing.
subaratus, –a, –um sis
III sing.
subaratus, –a, –um sit
I plur.
subarati, –ae, –a simus
II plur.
subarati, –ae, –a sitis
III plur.
subarati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subaratus, –a, –um essem
II sing.
subaratus, –a, –um esses
III sing.
subaratus, –a, –um esset
I plur.
subarati, –ae, –a essemus
II plur.
subarati, –ae, –a essetis
III plur.
subarati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŭbărāre
II plur.
sŭbăramĭni
FUTURO
II sing.
sŭbărātor
III sing.
sŭbărātor
II plur.
–
III plur.
sŭbărantor
PARTICIPIO
PERFETTO
subaratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sŭbărāri
PERFETTO
Singolare:
subaratus, –a, –um esse
Plurale:
subarati, –ae, –a esse
FUTURO
subaratum esse
GERUNDIVO
sŭbărandus, –a, –um
SUPINO
subaratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sŭbăror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android