sŭbăror - Diatesi passiva

(sŭbăro, sŭbăras, subaratum, sŭbărāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŭbăror
II sing.
sŭbărāris, sŭbărāre
III sing.
sŭbărātur
I plur.
sŭbărāmur
II plur.
sŭbăramĭni
III plur.
sŭbărantur
IMPERFETTO
I sing.
sŭbărābar
II sing.
sŭbărabāris, sŭbărabāre
III sing.
sŭbărabātur
I plur.
sŭbărabāmur
II plur.
sŭbărabamĭni
III plur.
sŭbărabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŭbărābor
II sing.
sŭbărabĕris, sŭbărabĕre
III sing.
sŭbărabĭtur
I plur.
sŭbărabĭmur
II plur.
sŭbărabimĭni
III plur.
sŭbărabuntur
PERFETTO
I sing.
subaratus, –a, –um sum
II sing.
subaratus, –a, –um es
III sing.
subaratus, –a, –um est
I plur.
subarati, –ae, –a sumus
II plur.
subarati, –ae, –a estis
III plur.
subarati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subaratus, –a, –um eram
II sing.
subaratus, –a, –um eras
III sing.
subaratus, –a, –um erat
I plur.
subarati, –ae, –a eramus
II plur.
subarati, –ae, –a eratis
III plur.
subarati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subaratus, –a, –um ero
II sing.
subaratus, –a, –um eris
III sing.
subaratus, –a, –um erit
I plur.
subarati, –ae, –a erimus
II plur.
subarati, –ae, –a eritis
III plur.
subarati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŭbărer
II sing.
sŭbărēris, sŭbărēre
III sing.
sŭbărētur
I plur.
sŭbărēmur
II plur.
sŭbăremĭni
III plur.
sŭbărentur
IMPERFETTO
I sing.
sŭbărārer
II sing.
sŭbărarēris, sŭbărarēre
III sing.
sŭbărarētur
I plur.
sŭbărarēmur
II plur.
sŭbăraremĭni
III plur.
sŭbărarentur
PERFETTO
I sing.
subaratus, –a, –um sim
II sing.
subaratus, –a, –um sis
III sing.
subaratus, –a, –um sit
I plur.
subarati, –ae, –a simus
II plur.
subarati, –ae, –a sitis
III plur.
subarati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subaratus, –a, –um essem
II sing.
subaratus, –a, –um esses
III sing.
subaratus, –a, –um esset
I plur.
subarati, –ae, –a essemus
II plur.
subarati, –ae, –a essetis
III plur.
subarati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŭbărāre
II plur.
sŭbăramĭni
FUTURO
II sing.
sŭbărātor
III sing.
sŭbărātor
II plur.
III plur.
sŭbărantor
PARTICIPIO
PERFETTO
subaratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sŭbărāri
PERFETTO
Singolare:
subaratus, –a, –um esse
Plurale:
subarati, –ae, –a esse
FUTURO
subaratum esse
GERUNDIVO
sŭbărandus, –a, –um
SUPINO
subaratu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:SUBAROR100}}