sŭbarror - Diatesi passiva
(sŭbarro, sŭbarras, subarratum, sŭbarrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
sŭbarror
II sing.
sŭbarrāris, sŭbarrāre
III sing.
sŭbarrātur
I plur.
sŭbarrāmur
II plur.
sŭbarramĭni
III plur.
sŭbarrantur
IMPERFETTO
I sing.
sŭbarrābar
II sing.
sŭbarrabāris, sŭbarrabāre
III sing.
sŭbarrabātur
I plur.
sŭbarrabāmur
II plur.
sŭbarrabamĭni
III plur.
sŭbarrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
sŭbarrābor
II sing.
sŭbarrabĕris, sŭbarrabĕre
III sing.
sŭbarrabĭtur
I plur.
sŭbarrabĭmur
II plur.
sŭbarrabimĭni
III plur.
sŭbarrabuntur
PERFETTO
I sing.
subarratus, –a, –um sum
II sing.
subarratus, –a, –um es
III sing.
subarratus, –a, –um est
I plur.
subarrati, –ae, –a sumus
II plur.
subarrati, –ae, –a estis
III plur.
subarrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subarratus, –a, –um eram
II sing.
subarratus, –a, –um eras
III sing.
subarratus, –a, –um erat
I plur.
subarrati, –ae, –a eramus
II plur.
subarrati, –ae, –a eratis
III plur.
subarrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
subarratus, –a, –um ero
II sing.
subarratus, –a, –um eris
III sing.
subarratus, –a, –um erit
I plur.
subarrati, –ae, –a erimus
II plur.
subarrati, –ae, –a eritis
III plur.
subarrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
sŭbarrer
II sing.
sŭbarrēris, sŭbarrēre
III sing.
sŭbarrētur
I plur.
sŭbarrēmur
II plur.
sŭbarremĭni
III plur.
sŭbarrentur
IMPERFETTO
I sing.
sŭbarrārer
II sing.
sŭbarrarēris, sŭbarrarēre
III sing.
sŭbarrarētur
I plur.
sŭbarrarēmur
II plur.
sŭbarraremĭni
III plur.
sŭbarrarentur
PERFETTO
I sing.
subarratus, –a, –um sim
II sing.
subarratus, –a, –um sis
III sing.
subarratus, –a, –um sit
I plur.
subarrati, –ae, –a simus
II plur.
subarrati, –ae, –a sitis
III plur.
subarrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
subarratus, –a, –um essem
II sing.
subarratus, –a, –um esses
III sing.
subarratus, –a, –um esset
I plur.
subarrati, –ae, –a essemus
II plur.
subarrati, –ae, –a essetis
III plur.
subarrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
sŭbarrāre
II plur.
sŭbarramĭni
FUTURO
II sing.
sŭbarrātor
III sing.
sŭbarrātor
II plur.
–
III plur.
sŭbarrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
subarratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
sŭbarrāri
PERFETTO
Singolare:
subarratus, –a, –um esse
Plurale:
subarrati, –ae, –a esse
FUTURO
subarratum esse
GERUNDIVO
sŭbarrandus, –a, –um
SUPINO
subarratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
sŭbarror v. tr. I coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android