stĭpŭlor - Diatesi attiva
(stĭpŭlor, stĭpŭlāris, stipulatus sum, stĭpŭlāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
stĭpŭlor
II sing.
stĭpŭlāris, stĭpŭlāre
III sing.
stĭpŭlātur
I plur.
stĭpŭlāmur
II plur.
stĭpŭlamĭni
III plur.
stĭpŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
stĭpŭlābar
II sing.
stĭpŭlabāris, stĭpŭlabāre
III sing.
stĭpŭlabātur
I plur.
stĭpŭlabāmur
II plur.
stĭpŭlabamĭni
III plur.
stĭpŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
stĭpŭlābor
II sing.
stĭpŭlabĕris, stĭpŭlabĕre
III sing.
stĭpŭlabĭtur
I plur.
stĭpŭlabĭmur
II plur.
stĭpŭlabimĭni
III plur.
stĭpŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
stipulatus, –a, –um sum
II sing.
stipulatus, –a, –um es
III sing.
stipulatus, –a, –um est
I plur.
stipulati, –ae, –a sumus
II plur.
stipulati, –ae, –a estis
III plur.
stipulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
stipulatus, –a, –um eram
II sing.
stipulatus, –a, –um eras
III sing.
stipulatus, –a, –um erat
I plur.
stipulati, –ae, –a eramus
II plur.
stipulati, –ae, –a eratis
III plur.
stipulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
stipulatus, –a, –um ero
II sing.
stipulatus, –a, –um eris
III sing.
stipulatus, –a, –um erit
I plur.
stipulati, –ae, –a erimus
II plur.
stipulati, –ae, –a eritis
III plur.
stipulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
stĭpŭler
II sing.
stĭpŭlēris, stĭpŭlēre
III sing.
stĭpŭlētur
I plur.
stĭpŭlēmur
II plur.
stĭpŭlemĭni
III plur.
stĭpŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
stĭpŭlārer
II sing.
stĭpŭlarēris, stĭpŭlarēre
III sing.
stĭpŭlarētur
I plur.
stĭpŭlarēmur
II plur.
stĭpŭlaremĭni
III plur.
stĭpŭlarentur
PERFETTO
I sing.
stipulatus, –a, –um sim
II sing.
stipulatus, –a, –um sis
III sing.
stipulatus, –a, –um sit
I plur.
stipulati, –ae, –a simus
II plur.
stipulati, –ae, –a sitis
III plur.
stipulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
stipulatus, –a, –um essem
II sing.
stipulatus, –a, –um esses
III sing.
stipulatus, –a, –um esset
I plur.
stipulati, –ae, –a essemus
II plur.
stipulati, –ae, –a essetis
III plur.
stipulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
stĭpŭlāre
II plur.
stĭpŭlamĭni
FUTURO
II sing.
stĭpŭlātor
III sing.
stĭpŭlātor
II plur.
–
III plur.
stĭpŭlantor
INFINITO
PRESENTE
stĭpŭlāri
PERFETTO
Singolare:
stipulatus, –a, –um esse
Plurale:
stipulati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
stipulatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
stipulatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
stĭpŭlans, –antis
FUTURO
stipulatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
stipulatum
Passivo:
stipulatu
GERUNDIO
Genitivo:
stĭpŭlandi
Dativo:
stĭpŭlando
Accusativo:
stĭpŭlandum
Ablativo:
stĭpŭlando
GERUNDIVO
stĭpŭlandus, –a, –um
stĭpŭlor v. tr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android