stĭpŭlor - Diatesi passiva

(stĭpŭlo, stĭpŭlas, stipulatum, stĭpŭlāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
stĭpŭlor
II sing.
stĭpŭlāris, stĭpŭlāre
III sing.
stĭpŭlātur
I plur.
stĭpŭlāmur
II plur.
stĭpŭlamĭni
III plur.
stĭpŭlantur
IMPERFETTO
I sing.
stĭpŭlābar
II sing.
stĭpŭlabāris, stĭpŭlabāre
III sing.
stĭpŭlabātur
I plur.
stĭpŭlabāmur
II plur.
stĭpŭlabamĭni
III plur.
stĭpŭlabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
stĭpŭlābor
II sing.
stĭpŭlabĕris, stĭpŭlabĕre
III sing.
stĭpŭlabĭtur
I plur.
stĭpŭlabĭmur
II plur.
stĭpŭlabimĭni
III plur.
stĭpŭlabuntur
PERFETTO
I sing.
stipulatus, –a, –um sum
II sing.
stipulatus, –a, –um es
III sing.
stipulatus, –a, –um est
I plur.
stipulati, –ae, –a sumus
II plur.
stipulati, –ae, –a estis
III plur.
stipulati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
stipulatus, –a, –um eram
II sing.
stipulatus, –a, –um eras
III sing.
stipulatus, –a, –um erat
I plur.
stipulati, –ae, –a eramus
II plur.
stipulati, –ae, –a eratis
III plur.
stipulati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
stipulatus, –a, –um ero
II sing.
stipulatus, –a, –um eris
III sing.
stipulatus, –a, –um erit
I plur.
stipulati, –ae, –a erimus
II plur.
stipulati, –ae, –a eritis
III plur.
stipulati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
stĭpŭler
II sing.
stĭpŭlēris, stĭpŭlēre
III sing.
stĭpŭlētur
I plur.
stĭpŭlēmur
II plur.
stĭpŭlemĭni
III plur.
stĭpŭlentur
IMPERFETTO
I sing.
stĭpŭlārer
II sing.
stĭpŭlarēris, stĭpŭlarēre
III sing.
stĭpŭlarētur
I plur.
stĭpŭlarēmur
II plur.
stĭpŭlaremĭni
III plur.
stĭpŭlarentur
PERFETTO
I sing.
stipulatus, –a, –um sim
II sing.
stipulatus, –a, –um sis
III sing.
stipulatus, –a, –um sit
I plur.
stipulati, –ae, –a simus
II plur.
stipulati, –ae, –a sitis
III plur.
stipulati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
stipulatus, –a, –um essem
II sing.
stipulatus, –a, –um esses
III sing.
stipulatus, –a, –um esset
I plur.
stipulati, –ae, –a essemus
II plur.
stipulati, –ae, –a essetis
III plur.
stipulati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
stĭpŭlāre
II plur.
stĭpŭlamĭni
FUTURO
II sing.
stĭpŭlātor
III sing.
stĭpŭlātor
II plur.
III plur.
stĭpŭlantor
PARTICIPIO
PERFETTO
stipulatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
stĭpŭlāri
PERFETTO
Singolare:
stipulatus, –a, –um esse
Plurale:
stipulati, –ae, –a esse
FUTURO
stipulatum esse
GERUNDIVO
stĭpŭlandus, –a, –um
SUPINO
stipulatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:STIPULOR100}}