rĕvincĭor - Diatesi passiva
(rĕvincĭo, rĕvincis, revinxi, revinctum, rĕvincīre)verbo transitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕvincĭor
II sing.
rĕvincīris, rĕvincīre
III sing.
rĕvincītur
I plur.
rĕvincīmur
II plur.
rĕvincimĭni
III plur.
rĕvinciuntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕvinciēbar
II sing.
rĕvinciebāris, rĕvinciebāre
III sing.
rĕvinciebātur
I plur.
rĕvinciebāmur
II plur.
rĕvinciebamĭni
III plur.
rĕvinciebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕvincĭar
II sing.
rĕvinciēris, rĕvinciēre
III sing.
rĕvinciētur
I plur.
rĕvinciēmur
II plur.
rĕvinciemĭni
III plur.
rĕvincientur
PERFETTO
I sing.
revinctus, –a, –um sum
II sing.
revinctus, –a, –um es
III sing.
revinctus, –a, –um est
I plur.
revincti, –ae, –a sumus
II plur.
revincti, –ae, –a estis
III plur.
revincti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
revinctus, –a, –um eram
II sing.
revinctus, –a, –um eras
III sing.
revinctus, –a, –um erat
I plur.
revincti, –ae, –a eramus
II plur.
revincti, –ae, –a eratis
III plur.
revincti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
revinctus, –a, –um ero
II sing.
revinctus, –a, –um eris
III sing.
revinctus, –a, –um erit
I plur.
revincti, –ae, –a erimus
II plur.
revincti, –ae, –a eritis
III plur.
revincti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕvincĭar
II sing.
rĕvinciāris, rĕvinciāre
III sing.
rĕvinciātur
I plur.
rĕvinciāmur
II plur.
rĕvinciamĭni
III plur.
rĕvinciantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕvincīrer
II sing.
rĕvincirēris, revinxirēre
III sing.
rĕvincirētur
I plur.
rĕvincirēmur
II plur.
rĕvincirēmini
III plur.
rĕvincirentur
PERFETTO
I sing.
revinctus, –a, –um sim
II sing.
revinctus, –a, –um sis
III sing.
revinctus, –a, –um sit
I plur.
revincti, –ae, –a simus
II plur.
revincti, –ae, –a sitis
III plur.
revincti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
revinctus, –a, –um essem
II sing.
revinctus, –a, –um esses
III sing.
revinctus, –a, –um esset
I plur.
revincti, –ae, –a essemus
II plur.
revincti, –ae, –a essetis
III plur.
revincti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕvincīre
II plur.
rĕvincimĭni
FUTURO
II sing.
rĕvincītor
III sing.
rĕvincītor
II plur.
–
III plur.
rĕvinciuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
revinctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕvincīri
PERFETTO
Singolare:
revinctus, –a, –um esse
Plurale:
revincti, –ae, –a esse
FUTURO
revinctum esse
GERUNDIVO
rĕvinciendus, –a, –um
SUPINO
revinctu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕvincĭor v. tr. IV coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android