rĕquīsīta

(requisita, requisitōrum)

sostantivo neutro plurale II declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
Gen.
Dat.
Acc.
Abl.
Voc.
PLURALE
Nom.
requisita
Gen.
requisitōrum
Dat.
requisitis
Acc.
requisita
Abl.
requisitis
Voc.
requisita




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:REQUISITA100}}
---CACHE---