rĕsacror - Diatesi passiva
(rĕsacro, rĕsacras, resacravi, resacratum, rĕsacrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕsacror
II sing.
rĕsacrāris, rĕsacrāre
III sing.
rĕsacrātur
I plur.
rĕsacrāmur
II plur.
rĕsacramĭni
III plur.
rĕsacrantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕsacrābar
II sing.
rĕsacrabāris, rĕsacrabāre
III sing.
rĕsacrabātur
I plur.
rĕsacrabāmur
II plur.
rĕsacrabamĭni
III plur.
rĕsacrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕsacrābor
II sing.
rĕsacrabĕris, rĕsacrabĕre
III sing.
rĕsacrabĭtur
I plur.
rĕsacrabĭmur
II plur.
rĕsacrabimĭni
III plur.
rĕsacrabuntur
PERFETTO
I sing.
resacratus, –a, –um sum
II sing.
resacratus, –a, –um es
III sing.
resacratus, –a, –um est
I plur.
resacrati, –ae, –a sumus
II plur.
resacrati, –ae, –a estis
III plur.
resacrati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
resacratus, –a, –um eram
II sing.
resacratus, –a, –um eras
III sing.
resacratus, –a, –um erat
I plur.
resacrati, –ae, –a eramus
II plur.
resacrati, –ae, –a eratis
III plur.
resacrati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
resacratus, –a, –um ero
II sing.
resacratus, –a, –um eris
III sing.
resacratus, –a, –um erit
I plur.
resacrati, –ae, –a erimus
II plur.
resacrati, –ae, –a eritis
III plur.
resacrati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕsacrer
II sing.
rĕsacrēris, rĕsacrēre
III sing.
rĕsacrētur
I plur.
rĕsacrēmur
II plur.
rĕsacremĭni
III plur.
rĕsacrentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕsacrārer
II sing.
rĕsacrarēris, rĕsacrarēre
III sing.
rĕsacrarētur
I plur.
rĕsacrarēmur
II plur.
rĕsacraremĭni
III plur.
rĕsacrarentur
PERFETTO
I sing.
resacratus, –a, –um sim
II sing.
resacratus, –a, –um sis
III sing.
resacratus, –a, –um sit
I plur.
resacrati, –ae, –a simus
II plur.
resacrati, –ae, –a sitis
III plur.
resacrati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
resacratus, –a, –um essem
II sing.
resacratus, –a, –um esses
III sing.
resacratus, –a, –um esset
I plur.
resacrati, –ae, –a essemus
II plur.
resacrati, –ae, –a essetis
III plur.
resacrati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕsacrāre
II plur.
rĕsacramĭni
FUTURO
II sing.
rĕsacrātor
III sing.
rĕsacrātor
II plur.
–
III plur.
rĕsacrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
resacratus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕsacrāri
PERFETTO
Singolare:
resacratus, –a, –um esse
Plurale:
resacrati, –ae, –a esse
FUTURO
resacratum esse
GERUNDIVO
rĕsacrandus, –a, –um
SUPINO
resacratu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕsacror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android