rĕpōnor - Diatesi passiva
(rĕpōno, rĕpōnis, reposui, repositum, rĕpōnĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕpōnor
II sing.
rĕpōnĕris, rĕpōnĕre
III sing.
rĕpōnĭtur
I plur.
rĕpōnĭmur
II plur.
rĕpōnimĭni
III plur.
rĕpōnuntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕpōnēbar
II sing.
rĕpōnebāris, rĕpōnebāre
III sing.
rĕpōnebātur
I plur.
rĕpōnebāmur
II plur.
rĕpōnebamĭni
III plur.
rĕpōnebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕpōnar
II sing.
rĕpōnēris, rĕpōnēre
III sing.
rĕpōnētur
I plur.
rĕpōnēmur
II plur.
rĕpōnemĭni
III plur.
rĕpōnentur
PERFETTO
I sing.
repositus o repostus, –a, –um sum
II sing.
repositus o repostus, –a, –um es
III sing.
repositus o repostus, –a, –um est
I plur.
repositi o reposti, –ae, –a sumus
II plur.
repositi o reposti, –ae, –a estis
III plur.
repositi o reposti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
repositus o repostus, –a, –um eram
II sing.
repositus o repostus, –a, –um eras
III sing.
repositus o repostus, –a, –um erat
I plur.
repositi o reposti, –ae, –a eramus
II plur.
repositi o reposti, –ae, –a eratis
III plur.
repositi o reposti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
repositus o repostus, –a, –um ero
II sing.
repositus o repostus, –a, –um eris
III sing.
repositus o repostus, –a, –um erit
I plur.
repositi o reposti, –ae, –a erimus
II plur.
repositi o reposti, –ae, –a eritis
III plur.
repositi o reposti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕpōnar
II sing.
rĕpōnāris, rĕpōnāre
III sing.
rĕpōnātur
I plur.
rĕpōnāmur
II plur.
rĕpōnamĭni
III plur.
rĕpōnantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕpōnĕrer
II sing.
rĕpōnerēris, rĕpōnerēre
III sing.
rĕpōnerētur
I plur.
rĕpōnerēmur
II plur.
rĕpōneremĭni
III plur.
rĕpōnerentur
PERFETTO
I sing.
repositus o repostus, –a, –um sim
II sing.
repositus o repostus, –a, –um sis
III sing.
repositus o repostus, –a, –um sit
I plur.
repositi o reposti, –ae, –a simus
II plur.
repositi o reposti, –ae, –a sitis
III plur.
repositi o reposti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
repositus o repostus, –a, –um essem
II sing.
repositus o repostus, –a, –um esses
III sing.
repositus o repostus, –a, –um esset
I plur.
repositi o reposti, –ae, –a essemus
II plur.
repositi o reposti, –ae, –a essetis
III plur.
repositi o reposti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕpōnĕre
II plur.
rĕpōnimĭni
FUTURO
II sing.
rĕpōnĭtor
III sing.
rĕpōnĭtor
II plur.
–
III plur.
rĕpōnuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
repositus o repostus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕpōni
PERFETTO
Singolare:
repositus o repostus, –a, –um esse
Plurale:
repositi o reposti, –ae, –a esse
FUTURO
repositum esse o repostum esse
GERUNDIVO
rĕpōnendus, –a, –um
SUPINO
repositu o repostu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕpōnor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android