rĕmĕdĭor - Diatesi passiva
(rĕmĕdĭo, rĕmĕdĭas, remediavi, remediatum, rĕmĕdĭāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕmĕdĭor
II sing.
rĕmĕdĭāris, rĕmĕdĭāre
III sing.
rĕmĕdĭātur
I plur.
rĕmĕdĭāmur
II plur.
rĕmĕdĭamĭni
III plur.
rĕmĕdĭantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕmĕdĭābar
II sing.
rĕmĕdĭabāris, rĕmĕdĭabāre
III sing.
rĕmĕdĭabātur
I plur.
rĕmĕdĭabāmur
II plur.
rĕmĕdĭabamĭni
III plur.
rĕmĕdĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕmĕdĭābor
II sing.
rĕmĕdĭabĕris, rĕmĕdĭabĕre
III sing.
rĕmĕdĭabĭtur
I plur.
rĕmĕdĭabĭmur
II plur.
rĕmĕdĭabimĭni
III plur.
rĕmĕdĭabuntur
PERFETTO
I sing.
remediatus, –a, –um sum
II sing.
remediatus, –a, –um es
III sing.
remediatus, –a, –um est
I plur.
remediati, –ae, –a sumus
II plur.
remediati, –ae, –a estis
III plur.
remediati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
remediatus, –a, –um eram
II sing.
remediatus, –a, –um eras
III sing.
remediatus, –a, –um erat
I plur.
remediati, –ae, –a eramus
II plur.
remediati, –ae, –a eratis
III plur.
remediati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
remediatus, –a, –um ero
II sing.
remediatus, –a, –um eris
III sing.
remediatus, –a, –um erit
I plur.
remediati, –ae, –a erimus
II plur.
remediati, –ae, –a eritis
III plur.
remediati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕmĕdĭer
II sing.
rĕmĕdĭēris, rĕmĕdĭēre
III sing.
rĕmĕdĭētur
I plur.
rĕmĕdĭēmur
II plur.
rĕmĕdĭemĭni
III plur.
rĕmĕdĭentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕmĕdĭārer
II sing.
rĕmĕdĭarēris, rĕmĕdĭarēre
III sing.
rĕmĕdĭarētur
I plur.
rĕmĕdĭarēmur
II plur.
rĕmĕdĭaremĭni
III plur.
rĕmĕdĭarentur
PERFETTO
I sing.
remediatus, –a, –um sim
II sing.
remediatus, –a, –um sis
III sing.
remediatus, –a, –um sit
I plur.
remediati, –ae, –a simus
II plur.
remediati, –ae, –a sitis
III plur.
remediati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
remediatus, –a, –um essem
II sing.
remediatus, –a, –um esses
III sing.
remediatus, –a, –um esset
I plur.
remediati, –ae, –a essemus
II plur.
remediati, –ae, –a essetis
III plur.
remediati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕmĕdĭāre
II plur.
rĕmĕdĭamĭni
FUTURO
II sing.
rĕmĕdĭātor
III sing.
rĕmĕdĭātor
II plur.
–
III plur.
rĕmĕdĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
remediatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕmĕdĭāri
PERFETTO
Singolare:
remediatus, –a, –um esse
Plurale:
remediati, –ae, –a esse
FUTURO
remediatum esse
GERUNDIVO
rĕmĕdĭandus, –a, –um
SUPINO
remediatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕmĕdĭor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android