rĕmĕmŏror - Diatesi attiva
(rĕmĕmŏror, rĕmĕmŏrāris, rememoratus sum, rĕmĕmŏrāri)verbo transitivo e intransitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕmĕmŏror
II sing.
rĕmĕmŏrāris, rĕmĕmŏrāre
III sing.
rĕmĕmŏrātur
I plur.
rĕmĕmŏrāmur
II plur.
rĕmĕmŏramĭni
III plur.
rĕmĕmŏrantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕmĕmŏrābar
II sing.
rĕmĕmŏrabāris, rĕmĕmŏrabāre
III sing.
rĕmĕmŏrabātur
I plur.
rĕmĕmŏrabāmur
II plur.
rĕmĕmŏrabamĭni
III plur.
rĕmĕmŏrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕmĕmŏrābor
II sing.
rĕmĕmŏrabĕris, rĕmĕmŏrabĕre
III sing.
rĕmĕmŏrabĭtur
I plur.
rĕmĕmŏrabĭmur
II plur.
rĕmĕmŏrabimĭni
III plur.
rĕmĕmŏrabuntur
PERFETTO
I sing.
rememoratus, –a, –um sum
II sing.
rememoratus, –a, –um es
III sing.
rememoratus, –a, –um est
I plur.
rememorati, –ae, –a sumus
II plur.
rememorati, –ae, –a estis
III plur.
rememorati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
rememoratus, –a, –um eram
II sing.
rememoratus, –a, –um eras
III sing.
rememoratus, –a, –um erat
I plur.
rememorati, –ae, –a eramus
II plur.
rememorati, –ae, –a eratis
III plur.
rememorati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
rememoratus, –a, –um ero
II sing.
rememoratus, –a, –um eris
III sing.
rememoratus, –a, –um erit
I plur.
rememorati, –ae, –a erimus
II plur.
rememorati, –ae, –a eritis
III plur.
rememorati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕmĕmŏrer
II sing.
rĕmĕmŏrēris, rĕmĕmŏrēre
III sing.
rĕmĕmŏrētur
I plur.
rĕmĕmŏrēmur
II plur.
rĕmĕmŏremĭni
III plur.
rĕmĕmŏrentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕmĕmŏrārer
II sing.
rĕmĕmŏrarēris, rĕmĕmŏrarēre
III sing.
rĕmĕmŏrarētur
I plur.
rĕmĕmŏrarēmur
II plur.
rĕmĕmŏraremĭni
III plur.
rĕmĕmŏrarentur
PERFETTO
I sing.
rememoratus, –a, –um sim
II sing.
rememoratus, –a, –um sis
III sing.
rememoratus, –a, –um sit
I plur.
rememorati, –ae, –a simus
II plur.
rememorati, –ae, –a sitis
III plur.
rememorati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
rememoratus, –a, –um essem
II sing.
rememoratus, –a, –um esses
III sing.
rememoratus, –a, –um esset
I plur.
rememorati, –ae, –a essemus
II plur.
rememorati, –ae, –a essetis
III plur.
rememorati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕmĕmŏrāre
II plur.
rĕmĕmŏramĭni
FUTURO
II sing.
rĕmĕmŏrātor
III sing.
rĕmĕmŏrātor
II plur.
–
III plur.
rĕmĕmŏrantor
INFINITO
PRESENTE
rĕmĕmŏrāri
PERFETTO
Singolare:
rememoratus, –a, –um esse
Plurale:
rememorati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
rememoratūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
rememoratūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
rĕmĕmŏrans, –antis
FUTURO
rememoratūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
rememoratum
Passivo:
rememoratu
GERUNDIO
Genitivo:
rĕmĕmŏrandi
Dativo:
rĕmĕmŏrando
Accusativo:
rĕmĕmŏrandum
Ablativo:
rĕmĕmŏrando
GERUNDIVO
rĕmĕmŏrandus, –a, –um
rĕmĕmŏror v. tr. e intr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android