rĕcondūcor - Diatesi passiva
(rĕcondūco, rĕcondūcis, reconduxi, reconductum, rĕcondūcĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕcondūcor
II sing.
rĕcondūcĕris, rĕcondūcĕre
III sing.
rĕcondūcĭtur
I plur.
rĕcondūcĭmur
II plur.
rĕcondūcimĭni
III plur.
rĕcondūcuntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕcondūcēbar
II sing.
rĕcondūcebāris, rĕcondūcebāre
III sing.
rĕcondūcebātur
I plur.
rĕcondūcebāmur
II plur.
rĕcondūcebamĭni
III plur.
rĕcondūcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕcondūcar
II sing.
rĕcondūcēris, rĕcondūcēre
III sing.
rĕcondūcētur
I plur.
rĕcondūcēmur
II plur.
rĕcondūcemĭni
III plur.
rĕcondūcentur
PERFETTO
I sing.
reconductus, –a, –um sum
II sing.
reconductus, –a, –um es
III sing.
reconductus, –a, –um est
I plur.
reconducti, –ae, –a sumus
II plur.
reconducti, –ae, –a estis
III plur.
reconducti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reconductus, –a, –um eram
II sing.
reconductus, –a, –um eras
III sing.
reconductus, –a, –um erat
I plur.
reconducti, –ae, –a eramus
II plur.
reconducti, –ae, –a eratis
III plur.
reconducti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
reconductus, –a, –um ero
II sing.
reconductus, –a, –um eris
III sing.
reconductus, –a, –um erit
I plur.
reconducti, –ae, –a erimus
II plur.
reconducti, –ae, –a eritis
III plur.
reconducti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕcondūcar
II sing.
rĕcondūcāris, rĕcondūcāre
III sing.
rĕcondūcātur
I plur.
rĕcondūcāmur
II plur.
rĕcondūcamĭni
III plur.
rĕcondūcantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕcondūcĕrer
II sing.
rĕcondūcerēris, rĕcondūcerēre
III sing.
rĕcondūcerētur
I plur.
rĕcondūcerēmur
II plur.
rĕcondūceremĭni
III plur.
rĕcondūcerentur
PERFETTO
I sing.
reconductus, –a, –um sim
II sing.
reconductus, –a, –um sis
III sing.
reconductus, –a, –um sit
I plur.
reconducti, –ae, –a simus
II plur.
reconducti, –ae, –a sitis
III plur.
reconducti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reconductus, –a, –um essem
II sing.
reconductus, –a, –um esses
III sing.
reconductus, –a, –um esset
I plur.
reconducti, –ae, –a essemus
II plur.
reconducti, –ae, –a essetis
III plur.
reconducti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕcondūcĕre
II plur.
rĕcondūcimĭni
FUTURO
II sing.
rĕcondūcĭtor
III sing.
rĕcondūcĭtor
II plur.
–
III plur.
rĕcondūcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
reconductus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕcondūci
PERFETTO
Singolare:
reconductus, –a, –um esse
Plurale:
reconducti, –ae, –a esse
FUTURO
reconductum esse
GERUNDIVO
rĕcondūcendus, –a, –um
SUPINO
reconductu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕcondūcor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android