rĕconponor - Diatesi passiva
(rĕconpono, rĕconponis, reconposui, reconpositum, rĕconponĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕconponor
II sing.
rĕconponĕris, rĕconponĕre
III sing.
rĕconponĭtur
I plur.
rĕconponĭmur
II plur.
rĕconponimĭni
III plur.
rĕconponuntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕconponēbar
II sing.
rĕconponebāris, rĕconponebāre
III sing.
rĕconponebātur
I plur.
rĕconponebāmur
II plur.
rĕconponebamĭni
III plur.
rĕconponebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕconponar
II sing.
rĕconponēris, rĕconponēre
III sing.
rĕconponētur
I plur.
rĕconponēmur
II plur.
rĕconponemĭni
III plur.
rĕconponentur
PERFETTO
I sing.
reconpositus, –a, –um sum
II sing.
reconpositus, –a, –um es
III sing.
reconpositus, –a, –um est
I plur.
reconpositi, –ae, –a sumus
II plur.
reconpositi, –ae, –a estis
III plur.
reconpositi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reconpositus, –a, –um eram
II sing.
reconpositus, –a, –um eras
III sing.
reconpositus, –a, –um erat
I plur.
reconpositi, –ae, –a eramus
II plur.
reconpositi, –ae, –a eratis
III plur.
reconpositi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
reconpositus, –a, –um ero
II sing.
reconpositus, –a, –um eris
III sing.
reconpositus, –a, –um erit
I plur.
reconpositi, –ae, –a erimus
II plur.
reconpositi, –ae, –a eritis
III plur.
reconpositi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕconponar
II sing.
rĕconponāris, rĕconponāre
III sing.
rĕconponātur
I plur.
rĕconponāmur
II plur.
rĕconponamĭni
III plur.
rĕconponantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕconponĕrer
II sing.
rĕconponerēris, rĕconponerēre
III sing.
rĕconponerētur
I plur.
rĕconponerēmur
II plur.
rĕconponeremĭni
III plur.
rĕconponerentur
PERFETTO
I sing.
reconpositus, –a, –um sim
II sing.
reconpositus, –a, –um sis
III sing.
reconpositus, –a, –um sit
I plur.
reconpositi, –ae, –a simus
II plur.
reconpositi, –ae, –a sitis
III plur.
reconpositi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
reconpositus, –a, –um essem
II sing.
reconpositus, –a, –um esses
III sing.
reconpositus, –a, –um esset
I plur.
reconpositi, –ae, –a essemus
II plur.
reconpositi, –ae, –a essetis
III plur.
reconpositi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕconponĕre
II plur.
rĕconponimĭni
FUTURO
II sing.
rĕconponĭtor
III sing.
rĕconponĭtor
II plur.
–
III plur.
rĕconponuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
reconpositus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕconponi
PERFETTO
Singolare:
reconpositus, –a, –um esse
Plurale:
reconpositi, –ae, –a esse
FUTURO
reconpositum esse
GERUNDIVO
rĕconponendus, –a, –um
SUPINO
reconpositu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕconponor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android