rĕcōgĭtor - Diatesi passiva
(rĕcōgĭto, rĕcōgĭtas, recogitavi, recogitatum, rĕcōgĭtāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕcōgĭtor
II sing.
rĕcōgĭtāris, rĕcōgĭtāre
III sing.
rĕcōgĭtātur
I plur.
rĕcōgĭtāmur
II plur.
rĕcōgĭtamĭni
III plur.
rĕcōgĭtantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕcōgĭtābar
II sing.
rĕcōgĭtabāris, rĕcōgĭtabāre
III sing.
rĕcōgĭtabātur
I plur.
rĕcōgĭtabāmur
II plur.
rĕcōgĭtabamĭni
III plur.
rĕcōgĭtabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕcōgĭtābor
II sing.
rĕcōgĭtabĕris, rĕcōgĭtabĕre
III sing.
rĕcōgĭtabĭtur
I plur.
rĕcōgĭtabĭmur
II plur.
rĕcōgĭtabimĭni
III plur.
rĕcōgĭtabuntur
PERFETTO
I sing.
recogitatus, –a, –um sum
II sing.
recogitatus, –a, –um es
III sing.
recogitatus, –a, –um est
I plur.
recogitati, –ae, –a sumus
II plur.
recogitati, –ae, –a estis
III plur.
recogitati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
recogitatus, –a, –um eram
II sing.
recogitatus, –a, –um eras
III sing.
recogitatus, –a, –um erat
I plur.
recogitati, –ae, –a eramus
II plur.
recogitati, –ae, –a eratis
III plur.
recogitati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
recogitatus, –a, –um ero
II sing.
recogitatus, –a, –um eris
III sing.
recogitatus, –a, –um erit
I plur.
recogitati, –ae, –a erimus
II plur.
recogitati, –ae, –a eritis
III plur.
recogitati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕcōgĭter
II sing.
rĕcōgĭtēris, rĕcōgĭtēre
III sing.
rĕcōgĭtētur
I plur.
rĕcōgĭtēmur
II plur.
rĕcōgĭtemĭni
III plur.
rĕcōgĭtentur
IMPERFETTO
I sing.
rĕcōgĭtārer
II sing.
rĕcōgĭtarēris, rĕcōgĭtarēre
III sing.
rĕcōgĭtarētur
I plur.
rĕcōgĭtarēmur
II plur.
rĕcōgĭtaremĭni
III plur.
rĕcōgĭtarentur
PERFETTO
I sing.
recogitatus, –a, –um sim
II sing.
recogitatus, –a, –um sis
III sing.
recogitatus, –a, –um sit
I plur.
recogitati, –ae, –a simus
II plur.
recogitati, –ae, –a sitis
III plur.
recogitati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
recogitatus, –a, –um essem
II sing.
recogitatus, –a, –um esses
III sing.
recogitatus, –a, –um esset
I plur.
recogitati, –ae, –a essemus
II plur.
recogitati, –ae, –a essetis
III plur.
recogitati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕcōgĭtāre
II plur.
rĕcōgĭtamĭni
FUTURO
II sing.
rĕcōgĭtātor
III sing.
rĕcōgĭtātor
II plur.
–
III plur.
rĕcōgĭtantor
PARTICIPIO
PERFETTO
recogitatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕcōgĭtāri
PERFETTO
Singolare:
recogitatus, –a, –um esse
Plurale:
recogitati, –ae, –a esse
FUTURO
recogitatum esse
GERUNDIVO
rĕcōgĭtandus, –a, –um
SUPINO
recogitatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕcōgĭtor v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android