rĕcognoscor - Diatesi passiva
(rĕcognosco, rĕcognoscis, recognovi, recognitum, rĕcognoscĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
rĕcognoscor
II sing.
rĕcognoscĕris, rĕcognoscĕre
III sing.
rĕcognoscĭtur
I plur.
rĕcognoscĭmur
II plur.
rĕcognoscimĭni
III plur.
rĕcognoscuntur
IMPERFETTO
I sing.
rĕcognoscēbar
II sing.
rĕcognoscebāris, rĕcognoscebāre
III sing.
rĕcognoscebātur
I plur.
rĕcognoscebāmur
II plur.
rĕcognoscebamĭni
III plur.
rĕcognoscebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
rĕcognoscar
II sing.
rĕcognoscēris, rĕcognoscēre
III sing.
rĕcognoscētur
I plur.
rĕcognoscēmur
II plur.
rĕcognoscemĭni
III plur.
rĕcognoscentur
PERFETTO
I sing.
recognitus, –a, –um sum
II sing.
recognitus, –a, –um es
III sing.
recognitus, –a, –um est
I plur.
recogniti, –ae, –a sumus
II plur.
recogniti, –ae, –a estis
III plur.
recogniti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
recognitus, –a, –um eram
II sing.
recognitus, –a, –um eras
III sing.
recognitus, –a, –um erat
I plur.
recogniti, –ae, –a eramus
II plur.
recogniti, –ae, –a eratis
III plur.
recogniti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
recognitus, –a, –um ero
II sing.
recognitus, –a, –um eris
III sing.
recognitus, –a, –um erit
I plur.
recogniti, –ae, –a erimus
II plur.
recogniti, –ae, –a eritis
III plur.
recogniti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
rĕcognoscar
II sing.
rĕcognoscāris, rĕcognoscāre
III sing.
rĕcognoscātur
I plur.
rĕcognoscāmur
II plur.
rĕcognoscamĭni
III plur.
rĕcognoscantur
IMPERFETTO
I sing.
rĕcognoscĕrer
II sing.
rĕcognoscerēris, rĕcognoscerēre
III sing.
rĕcognoscerētur
I plur.
rĕcognoscerēmur
II plur.
rĕcognosceremĭni
III plur.
rĕcognoscerentur
PERFETTO
I sing.
recognitus, –a, –um sim
II sing.
recognitus, –a, –um sis
III sing.
recognitus, –a, –um sit
I plur.
recogniti, –ae, –a simus
II plur.
recogniti, –ae, –a sitis
III plur.
recogniti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
recognitus, –a, –um essem
II sing.
recognitus, –a, –um esses
III sing.
recognitus, –a, –um esset
I plur.
recogniti, –ae, –a essemus
II plur.
recogniti, –ae, –a essetis
III plur.
recogniti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
rĕcognoscĕre
II plur.
rĕcognoscimĭni
FUTURO
II sing.
rĕcognoscĭtor
III sing.
rĕcognoscĭtor
II plur.
–
III plur.
rĕcognoscuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
recognitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
rĕcognosci
PERFETTO
Singolare:
recognitus, –a, –um esse
Plurale:
recogniti, –ae, –a esse
FUTURO
recognitum esse
GERUNDIVO
rĕcognoscendus, –a, –um
SUPINO
recognitu
Vedi la forma attiva di questo lemma
rĕcognoscor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android