Donazione

quaestĭōno - Diatesi attiva

(quaestĭōno, quaestĭōnas, quaestionavi, quaestionatum, quaestĭōnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
quaestĭōno
II sing.
quaestĭōnas
III sing.
quaestĭōnat
I plur.
quaestĭōnāmus
II plur.
quaestĭōnātis
III plur.
quaestĭōnant
IMPERFETTO
I sing.
quaestĭōnābam
II sing.
quaestĭōnābas
III sing.
quaestĭōnābat
I plur.
quaestĭōnabāmus
II plur.
quaestĭōnabātis
III plur.
quaestĭōnābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
quaestĭōnābo
II sing.
quaestĭōnābis
III sing.
quaestĭōnābit
I plur.
quaestĭōnabĭmus
II plur.
quaestĭōnabĭtis
III plur.
quaestĭōnābunt
PERFETTO
I sing.
quaestionavi
II sing.
quaestionavisti
III sing.
quaestionavit
I plur.
quaestionavĭmus
II plur.
quaestionavistis
III plur.
quaestionavērunt, quaestionavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
quaestionavĕram
II sing.
quaestionavĕras
III sing.
quaestionavĕrat
I plur.
quaestionaverāmus
II plur.
quaestionaverātis
III plur.
quaestionavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
quaestionavĕro
II sing.
quaestionavĕris
III sing.
quaestionavĕrit
I plur.
quaestionaverĭmus
II plur.
quaestionaverĭtis
III plur.
quaestionavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
quaestĭōnem
II sing.
quaestĭōnes
III sing.
quaestĭōnet
I plur.
quaestĭōnēmus
II plur.
quaestĭōnētis
III plur.
quaestĭōnent
IMPERFETTO
I sing.
quaestĭōnārem
II sing.
quaestĭōnāres
III sing.
quaestĭōnāret
I plur.
quaestĭōnarēmus
II plur.
quaestĭōnarētis
III plur.
quaestĭōnārent
PERFETTO
I sing.
quaestionavĕrim
II sing.
quaestionavĕris
III sing.
quaestionavĕrit
I plur.
quaestionaverĭmus
II plur.
quaestionaverĭtis
III plur.
quaestionavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
quaestionavissem
II sing.
quaestionavisses
III sing.
quaestionavisset
I plur.
quaestionavissēmus
II plur.
quaestionavissētis
III plur.
quaestionavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
quaestĭōna
II plur.
quaestĭōnāte
FUTURO
II sing.
quaestĭōnāto
III sing.
quaestĭōnāto
II plur.
quaestĭōnatōte
III plur.
quaestĭōnanto
PARTICIPIO
PRESENTE
quaestĭōnans, –antis
FUTURO
quaestionatūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
quaestĭōnāre
PERFETTO
quaestionavisse
FUTURO
Singolare:
quaestionatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
quaestionatūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
quaestĭōnandi
Dativo:
quaestĭōnando
Accusativo:
ad quaestĭōnandum
Ablativo:
quaestĭōnando
SUPINO
quaestionatum

Vedi la forma passiva di questo lemma

‹ quaestionatus
quaestĭōnor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
quaestĭōnans agg. part. pres. II cl.
quaestĭōnārĭus sost. masch. II decl.
quaestionatūrūs agg. part. fut.
quaestionatus agg. part. perf. I cl.
quaestionatus agg. inf. perf.
quaestĭōno v. tr. I coniug.
quaestĭōnor v. tr. I coniug.
quaestĭuncŭla sost. femm. I decl.
quaestŏr sost. masch. III decl.
quaestōrĭum Sost. nt. II decl.
quaestōrĭus sost. masch. II decl.
quaestōrĭus agg. I cl.
quaestŭārĭa sost. femm. I decl.
quaestŭārĭus agg. I cl.
quaestŭōsē avv.
quaestŭōsus agg. I cl.
quaestūra sost. femm. I decl.
quaestŭs sost. masch. IV decl.
quālia Sost. nt. pl. III decl.
quālĭbet avv.
{{ID:QUAESTIONO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android