Donazione

prōnuntĭor - Diatesi passiva

(prōnuntĭo, prōnuntĭas, pronuntiavi, pronuntiatum, prōnuntĭāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prōnuntĭor
II sing.
prōnuntĭāris, prōnuntĭāre
III sing.
prōnuntĭātur
I plur.
prōnuntĭāmur
II plur.
prōnuntĭamĭni
III plur.
prōnuntĭantur
IMPERFETTO
I sing.
prōnuntĭābar
II sing.
prōnuntĭabāris, prōnuntĭabāre
III sing.
prōnuntĭabātur
I plur.
prōnuntĭabāmur
II plur.
prōnuntĭabamĭni
III plur.
prōnuntĭabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prōnuntĭābor
II sing.
prōnuntĭabĕris, prōnuntĭabĕre
III sing.
prōnuntĭabĭtur
I plur.
prōnuntĭabĭmur
II plur.
prōnuntĭabimĭni
III plur.
prōnuntĭabuntur
PERFETTO
I sing.
pronuntiatus, –a, –um sum
II sing.
pronuntiatus, –a, –um es
III sing.
pronuntiatus, –a, –um est
I plur.
pronuntiati, –ae, –a sumus
II plur.
pronuntiati, –ae, –a estis
III plur.
pronuntiati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pronuntiatus, –a, –um eram
II sing.
pronuntiatus, –a, –um eras
III sing.
pronuntiatus, –a, –um erat
I plur.
pronuntiati, –ae, –a eramus
II plur.
pronuntiati, –ae, –a eratis
III plur.
pronuntiati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pronuntiatus, –a, –um ero
II sing.
pronuntiatus, –a, –um eris
III sing.
pronuntiatus, –a, –um erit
I plur.
pronuntiati, –ae, –a erimus
II plur.
pronuntiati, –ae, –a eritis
III plur.
pronuntiati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prōnuntĭer
II sing.
prōnuntĭēris, prōnuntĭēre
III sing.
prōnuntĭētur
I plur.
prōnuntĭēmur
II plur.
prōnuntĭemĭni
III plur.
prōnuntĭentur
IMPERFETTO
I sing.
prōnuntĭārer
II sing.
prōnuntĭarēris, prōnuntĭarēre
III sing.
prōnuntĭarētur
I plur.
prōnuntĭarēmur
II plur.
prōnuntĭaremĭni
III plur.
prōnuntĭarentur
PERFETTO
I sing.
pronuntiatus, –a, –um sim
II sing.
pronuntiatus, –a, –um sis
III sing.
pronuntiatus, –a, –um sit
I plur.
pronuntiati, –ae, –a simus
II plur.
pronuntiati, –ae, –a sitis
III plur.
pronuntiati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pronuntiatus, –a, –um essem
II sing.
pronuntiatus, –a, –um esses
III sing.
pronuntiatus, –a, –um esset
I plur.
pronuntiati, –ae, –a essemus
II plur.
pronuntiati, –ae, –a essetis
III plur.
pronuntiati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prōnuntĭāre
II plur.
prōnuntĭamĭni
FUTURO
II sing.
prōnuntĭātor
III sing.
prōnuntĭātor
II plur.
–
III plur.
prōnuntĭantor
PARTICIPIO
PERFETTO
pronuntiatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
prōnuntĭāri
PERFETTO
Singolare:
pronuntiatus, –a, –um esse
Plurale:
pronuntiati, –ae, –a esse
FUTURO
pronuntiatum esse
GERUNDIVO
prōnuntĭandus, –a, –um
SUPINO
pronuntiatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ prōnuntĭo
prōnūpĕr ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
pronuntiatūrūs agg. part. fut.
prōnuntĭātŭs sost. masch. IV decl.
pronuntiatus agg. part. perf. I cl.
pronuntiatus agg. inf. perf.
prōnuntĭo v. tr. I coniug.
prōnuntĭor v. tr. I coniug.
prōnūpĕr avv.
prōnŭrŭs sost. femm. IV decl.
prōnus agg. I cl.
prŏoemĭans agg. part. pres. II cl.
prŏoemĭor v. intr. dep. I coniug.
prŏoemĭum Sost. nt. II decl.
prŏpāgans agg. part. pres. II cl.
prŏpāgātĭo sost. femm. III decl.
prŏpāgātŏr sost. masch. III decl.
propagatūrūs agg. part. fut.
propagatus agg. part. perf. I cl.
propagatus agg. inf. perf.
prŏpāgēs sost. femm. III decl.
prŏpāgĭnans agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRONUNTIOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android