prōclāmor - Diatesi passiva
(prōclāmo, prōclāmas, proclamavi, proclamatum, prōclāmāre)verbo transitivo e intransitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
prōclāmor
II sing.
prōclāmāris, prōclāmāre
III sing.
prōclāmātur
I plur.
prōclāmāmur
II plur.
prōclāmamĭni
III plur.
prōclāmantur
IMPERFETTO
I sing.
prōclāmābar
II sing.
prōclāmabāris, prōclāmabāre
III sing.
prōclāmabātur
I plur.
prōclāmabāmur
II plur.
prōclāmabamĭni
III plur.
prōclāmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
prōclāmābor
II sing.
prōclāmabĕris, prōclāmabĕre
III sing.
prōclāmabĭtur
I plur.
prōclāmabĭmur
II plur.
prōclāmabimĭni
III plur.
prōclāmabuntur
PERFETTO
I sing.
proclamatus, –a, –um sum
II sing.
proclamatus, –a, –um es
III sing.
proclamatus, –a, –um est
I plur.
proclamati, –ae, –a sumus
II plur.
proclamati, –ae, –a estis
III plur.
proclamati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
proclamatus, –a, –um eram
II sing.
proclamatus, –a, –um eras
III sing.
proclamatus, –a, –um erat
I plur.
proclamati, –ae, –a eramus
II plur.
proclamati, –ae, –a eratis
III plur.
proclamati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
proclamatus, –a, –um ero
II sing.
proclamatus, –a, –um eris
III sing.
proclamatus, –a, –um erit
I plur.
proclamati, –ae, –a erimus
II plur.
proclamati, –ae, –a eritis
III plur.
proclamati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
prōclāmer
II sing.
prōclāmēris, prōclāmēre
III sing.
prōclāmētur
I plur.
prōclāmēmur
II plur.
prōclāmemĭni
III plur.
prōclāmentur
IMPERFETTO
I sing.
prōclāmārer
II sing.
prōclāmarēris, prōclāmarēre
III sing.
prōclāmarētur
I plur.
prōclāmarēmur
II plur.
prōclāmaremĭni
III plur.
prōclāmarentur
PERFETTO
I sing.
proclamatus, –a, –um sim
II sing.
proclamatus, –a, –um sis
III sing.
proclamatus, –a, –um sit
I plur.
proclamati, –ae, –a simus
II plur.
proclamati, –ae, –a sitis
III plur.
proclamati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
proclamatus, –a, –um essem
II sing.
proclamatus, –a, –um esses
III sing.
proclamatus, –a, –um esset
I plur.
proclamati, –ae, –a essemus
II plur.
proclamati, –ae, –a essetis
III plur.
proclamati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
prōclāmāre
II plur.
prōclāmamĭni
FUTURO
II sing.
prōclāmātor
III sing.
prōclāmātor
II plur.
–
III plur.
prōclāmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
proclamatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
prōclāmāri
PERFETTO
Singolare:
proclamatus, –a, –um esse
Plurale:
proclamati, –ae, –a esse
FUTURO
proclamatum esse
GERUNDIVO
prōclāmandus, –a, –um
SUPINO
proclamatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
prōclāmor v. tr. e intr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android