Donazione

prōclīvans


aggettivo participio presente II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
prōclīvans
Gen.
prōclīvantis
Dat.
prōclīvanti
Acc.
prōclīvantem
Abl.
prōclīvans
Voc.
prōclīvanti
PLURALE
Nom.
prōclīvantes
Gen.
prōclīvantium
Dat.
prōclīvantibus
Acc.
prōclīvantes
Abl.
prōclīvantes
Voc.
prōclīvantibus
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
prōclīvans
Gen.
prōclīvantis
Dat.
prōclīvanti
Acc.
prōclīvantem
Abl.
prōclīvans
Voc.
prōclīvanti
PLURALE
Nom.
prōclīvantes
Gen.
prōclīvantium
Dat.
prōclīvantibus
Acc.
prōclīvantes
Abl.
prōclīvantes
Voc.
prōclīvantibus
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
prōclīvans
Gen.
prōclīvantis
Dat.
prōclīvanti
Acc.
prōclīvans
Abl.
prōclīvans
Voc.
prōclīvanti
PLURALE
Nom.
prōclīvantia
Gen.
prōclīvantium
Dat.
prōclīvantibus
Acc.
prōclīvantia
Abl.
prōclīvantia
Voc.
prōclīvantibus

‹ prōclīnor
prōclīve ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
proclinatūrūs agg. part. fut.
proclinatus agg. part. perf. I cl.
proclinatus agg. inf. perf.
prōclīno v. tr. I coniug.
prōclīnor v. tr. I coniug.
prōclīvans agg. part. pres. II cl.
prōclīve Sost. nt. III decl.
prōclīvĕ avv.
prōclīvi avv.
prōclīvis agg. II cl.
prōclīvĭtās sost. femm. III decl.
prōclīvĭtĕr avv.
prōclīvo v. intr. I coniug.
prōclīvum Sost. nt. II decl.
prōclīvus agg. I cl.
prōclūdens agg. part. pres. II cl.
prōclūdo v. tr. III coniug.
prōclūdor v. tr. III coniug.
Procnē sost. femm. I decl.
prŏco v. tr. I coniug.
{{ID:PROCLIVANS100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android