Donazione

praetingor - Diatesi passiva

(praetingo, praetingis, praetinctum, praetingĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praetingor
II sing.
praetingĕris, praetingĕre
III sing.
praetingĭtur
I plur.
praetingĭmur
II plur.
praetingimĭni
III plur.
praetinguntur
IMPERFETTO
I sing.
praetingēbar
II sing.
praetingebāris, praetingebāre
III sing.
praetingebātur
I plur.
praetingebāmur
II plur.
praetingebamĭni
III plur.
praetingebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praetingar
II sing.
praetingēris, praetingēre
III sing.
praetingētur
I plur.
praetingēmur
II plur.
praetingemĭni
III plur.
praetingentur
PERFETTO
I sing.
praetinctus, –a, –um sum
II sing.
praetinctus, –a, –um es
III sing.
praetinctus, –a, –um est
I plur.
praetincti, –ae, –a sumus
II plur.
praetincti, –ae, –a estis
III plur.
praetincti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetinctus, –a, –um eram
II sing.
praetinctus, –a, –um eras
III sing.
praetinctus, –a, –um erat
I plur.
praetincti, –ae, –a eramus
II plur.
praetincti, –ae, –a eratis
III plur.
praetincti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praetinctus, –a, –um ero
II sing.
praetinctus, –a, –um eris
III sing.
praetinctus, –a, –um erit
I plur.
praetincti, –ae, –a erimus
II plur.
praetincti, –ae, –a eritis
III plur.
praetincti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praetingar
II sing.
praetingāris, praetingāre
III sing.
praetingātur
I plur.
praetingāmur
II plur.
praetingamĭni
III plur.
praetingantur
IMPERFETTO
I sing.
praetingĕrer
II sing.
praetingerēris, praetingerēre
III sing.
praetingerētur
I plur.
praetingerēmur
II plur.
praetingeremĭni
III plur.
praetingerentur
PERFETTO
I sing.
praetinctus, –a, –um sim
II sing.
praetinctus, –a, –um sis
III sing.
praetinctus, –a, –um sit
I plur.
praetincti, –ae, –a simus
II plur.
praetincti, –ae, –a sitis
III plur.
praetincti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praetinctus, –a, –um essem
II sing.
praetinctus, –a, –um esses
III sing.
praetinctus, –a, –um esset
I plur.
praetincti, –ae, –a essemus
II plur.
praetincti, –ae, –a essetis
III plur.
praetincti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praetingĕre
II plur.
praetingimĭni
FUTURO
II sing.
praetingĭtor
III sing.
praetingĭtor
II plur.
–
III plur.
praetinguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praetinctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praetingi
PERFETTO
Singolare:
praetinctus, –a, –um esse
Plurale:
praetincti, –ae, –a esse
FUTURO
praetinctum esse
GERUNDIVO
praetingendus, –a, –um
SUPINO
praetinctu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praetingo
praetondens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praetinctūrūs agg. part. fut.
praetinctus agg. part. perf. I cl.
praetinctus agg. inf. perf.
praetingens agg. part. pres. II cl.
praetingo v. tr. III coniug.
praetingor v. tr. III coniug.
praetondens agg. part. pres. II cl.
praetondĕo v. tr. II coniug.
praetondĕor v. tr. II coniug.
praetŏr sost. masch. III decl.
Praetōrĭa Augusta sost. femm. I decl.
praetōrĭāni sost. masch. pl. II decl.
praetōrĭānus agg. I cl.
praetōrĭānus agg. I cl.
praetōrĭcĭus agg. I cl.
praetōrĭŏlum Sost. nt. II decl.
praetōrĭum Sost. nt. II decl.
praetōrĭus sost. masch. II decl.
praetōrĭus agg. I cl.
praetorquens agg. part. pres. II cl.
{{ID:PRAETINGOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android