praestrŭor - Diatesi passiva
(praestrŭo, praestrŭis, praestruxi, praestructum, praestrŭĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praestrŭor
II sing.
praestrŭĕris, praestrŭĕre
III sing.
praestrŭĭtur
I plur.
praestrŭĭmur
II plur.
praestrŭimĭni
III plur.
praestrŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
praestrŭēbar
II sing.
praestrŭebāris, praestrŭebāre
III sing.
praestrŭebātur
I plur.
praestrŭebāmur
II plur.
praestrŭebamĭni
III plur.
praestrŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praestrŭar
II sing.
praestrŭēris, praestrŭēre
III sing.
praestrŭētur
I plur.
praestrŭēmur
II plur.
praestrŭemĭni
III plur.
praestrŭentur
PERFETTO
I sing.
praestructus, –a, –um sum
II sing.
praestructus, –a, –um es
III sing.
praestructus, –a, –um est
I plur.
praestructi, –ae, –a sumus
II plur.
praestructi, –ae, –a estis
III plur.
praestructi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestructus, –a, –um eram
II sing.
praestructus, –a, –um eras
III sing.
praestructus, –a, –um erat
I plur.
praestructi, –ae, –a eramus
II plur.
praestructi, –ae, –a eratis
III plur.
praestructi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praestructus, –a, –um ero
II sing.
praestructus, –a, –um eris
III sing.
praestructus, –a, –um erit
I plur.
praestructi, –ae, –a erimus
II plur.
praestructi, –ae, –a eritis
III plur.
praestructi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praestrŭar
II sing.
praestrŭāris, praestrŭāre
III sing.
praestrŭātur
I plur.
praestrŭāmur
II plur.
praestrŭamĭni
III plur.
praestrŭantur
IMPERFETTO
I sing.
praestrŭĕrer
II sing.
praestrŭerēris, praestrŭerēre
III sing.
praestrŭerētur
I plur.
praestrŭerēmur
II plur.
praestrŭeremĭni
III plur.
praestrŭerentur
PERFETTO
I sing.
praestructus, –a, –um sim
II sing.
praestructus, –a, –um sis
III sing.
praestructus, –a, –um sit
I plur.
praestructi, –ae, –a simus
II plur.
praestructi, –ae, –a sitis
III plur.
praestructi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestructus, –a, –um essem
II sing.
praestructus, –a, –um esses
III sing.
praestructus, –a, –um esset
I plur.
praestructi, –ae, –a essemus
II plur.
praestructi, –ae, –a essetis
III plur.
praestructi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praestrŭĕre
II plur.
praestrŭimĭni
FUTURO
II sing.
praestrŭĭtor
III sing.
praestrŭĭtor
II plur.
–
III plur.
praestrŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praestructus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praestrŭi
PERFETTO
Singolare:
praestructus, –a, –um esse
Plurale:
praestructi, –ae, –a esse
FUTURO
praestructum esse
GERUNDIVO
praestrŭendus, –a, –um
SUPINO
praestructu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praestrŭor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android