praestrŭor - Diatesi passiva

(praestrŭo, praestrŭis, praestruxi, praestructum, praestrŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praestrŭor
II sing.
praestrŭĕris, praestrŭĕre
III sing.
praestrŭĭtur
I plur.
praestrŭĭmur
II plur.
praestrŭimĭni
III plur.
praestrŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
praestrŭēbar
II sing.
praestrŭebāris, praestrŭebāre
III sing.
praestrŭebātur
I plur.
praestrŭebāmur
II plur.
praestrŭebamĭni
III plur.
praestrŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praestrŭar
II sing.
praestrŭēris, praestrŭēre
III sing.
praestrŭētur
I plur.
praestrŭēmur
II plur.
praestrŭemĭni
III plur.
praestrŭentur
PERFETTO
I sing.
praestructus, –a, –um sum
II sing.
praestructus, –a, –um es
III sing.
praestructus, –a, –um est
I plur.
praestructi, –ae, –a sumus
II plur.
praestructi, –ae, –a estis
III plur.
praestructi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestructus, –a, –um eram
II sing.
praestructus, –a, –um eras
III sing.
praestructus, –a, –um erat
I plur.
praestructi, –ae, –a eramus
II plur.
praestructi, –ae, –a eratis
III plur.
praestructi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praestructus, –a, –um ero
II sing.
praestructus, –a, –um eris
III sing.
praestructus, –a, –um erit
I plur.
praestructi, –ae, –a erimus
II plur.
praestructi, –ae, –a eritis
III plur.
praestructi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praestrŭar
II sing.
praestrŭāris, praestrŭāre
III sing.
praestrŭātur
I plur.
praestrŭāmur
II plur.
praestrŭamĭni
III plur.
praestrŭantur
IMPERFETTO
I sing.
praestrŭĕrer
II sing.
praestrŭerēris, praestrŭerēre
III sing.
praestrŭerētur
I plur.
praestrŭerēmur
II plur.
praestrŭeremĭni
III plur.
praestrŭerentur
PERFETTO
I sing.
praestructus, –a, –um sim
II sing.
praestructus, –a, –um sis
III sing.
praestructus, –a, –um sit
I plur.
praestructi, –ae, –a simus
II plur.
praestructi, –ae, –a sitis
III plur.
praestructi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praestructus, –a, –um essem
II sing.
praestructus, –a, –um esses
III sing.
praestructus, –a, –um esset
I plur.
praestructi, –ae, –a essemus
II plur.
praestructi, –ae, –a essetis
III plur.
praestructi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praestrŭĕre
II plur.
praestrŭimĭni
FUTURO
II sing.
praestrŭĭtor
III sing.
praestrŭĭtor
II plur.
III plur.
praestrŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praestructus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praestrŭi
PERFETTO
Singolare:
praestructus, –a, –um esse
Plurale:
praestructi, –ae, –a esse
FUTURO
praestructum esse
GERUNDIVO
praestrŭendus, –a, –um
SUPINO
praestructu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAESTRUOR100}}
---CACHE---