praesāgĭo - Diatesi attiva
(praesāgĭo, praesāgis, praesagii, praesāgīre)verbo transitivo IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praesāgĭo
II sing.
praesāgis
III sing.
praesāgit, praesāgitur
I plur.
praesāgīmus
II plur.
praesāgītis
III plur.
praesāgĭunt
IMPERFETTO
I sing.
praesāgiēbam
II sing.
praesāgiēbas
III sing.
praesāgiēbat
I plur.
praesāgiebāmus
II plur.
praesāgiebātis
III plur.
praesāgiēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praesāgĭam
II sing.
praesāgĭes
III sing.
praesāgĭet
I plur.
praesāgiēmus
II plur.
praesāgiētis
III plur.
praesāgĭent
PERFETTO
I sing.
praesagii o praesagivi
II sing.
praesagiisti o praesagivisti
III sing.
praesagiit o praesagivit
I plur.
praesagiĭmus o praesagivĭmus
II plur.
praesagiistis o praesagivistis
III plur.
praesagiērunt o praesagivērunt, ēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesagiĕram o praesagivĕram
II sing.
praesagiĕras o praesagivĕras
III sing.
praesagiĕrat o praesagivĕrat
I plur.
praesagierāmus o praesagiverāmus
II plur.
praesagierātis o praesagiverātis
III plur.
praesagiĕrant o praesagivĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praesagiĕro o praesagivĕro
II sing.
praesagiĕris o praesagivĕris
III sing.
praesagiĕrit o praesagivĕrit
I plur.
praesagierĭmus o praesagiverĭmus
II plur.
praesagierĭtis o praesagiverĭtis
III plur.
praesagiĕrint o praesagivĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praesāgĭam
II sing.
praesāgĭas
III sing.
praesāgĭat
I plur.
praesāgiāmus
II plur.
praesāgiātis
III plur.
praesāgĭant
IMPERFETTO
I sing.
praesāgīrem
II sing.
praesāgīres
III sing.
praesāgīret
I plur.
praesāgirēmus
II plur.
praesāgirētis
III plur.
praesāgīrent
PERFETTO
I sing.
praesagiĕrim o praesagivĕrim
II sing.
praesagiĕris o praesagivĕris
III sing.
praesagiĕrit o praesagivĕrit
I plur.
praesagierĭmus o praesagiverĭmus
II plur.
praesagierĭtis o praesagiverĭtis
III plur.
praesagiĕrint o praesagivĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praesagiissem o praesagivissem
II sing.
praesagiisses o praesagivisses
III sing.
praesagiisset o praesagivisset
I plur.
praesagiissēmus o praesagivissēmus
II plur.
praesagiissētis o praesagivissētis
III plur.
praesagiissent o praesagivissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praesāgi
II plur.
praesāgīte
FUTURO
II sing.
praesāgīto
III sing.
praesāgīto
II plur.
praesāgitōte
III plur.
praesāgiunto
PARTICIPIO
PRESENTE
praesāgiens, –ientis
FUTURO
–
INFINITO
PRESENTE
praesāgīre
PERFETTO
praesagiisse o praesagivisse
FUTURO
Singolare:
–
Plurale:
–
GERUNDIO
Genitivo:
praesāgiendi
Dativo:
praesāgiendo
Accusativo:
ad praesāgiendum
Ablativo:
praesāgiendo
SUPINO
–
Vedi la forma passiva di questo lemma
praesāgĭo v. tr. IV coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android