Donazione

praeordĭnor - Diatesi passiva

(praeordĭno, praeordĭnas, praeordinavi, praeordinatum, praeordĭnāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeordĭnor
II sing.
praeordĭnāris, praeordĭnāre
III sing.
praeordĭnātur
I plur.
praeordĭnāmur
II plur.
praeordĭnamĭni
III plur.
praeordĭnantur
IMPERFETTO
I sing.
praeordĭnābar
II sing.
praeordĭnabāris, praeordĭnabāre
III sing.
praeordĭnabātur
I plur.
praeordĭnabāmur
II plur.
praeordĭnabamĭni
III plur.
praeordĭnabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeordĭnābor
II sing.
praeordĭnabĕris, praeordĭnabĕre
III sing.
praeordĭnabĭtur
I plur.
praeordĭnabĭmur
II plur.
praeordĭnabimĭni
III plur.
praeordĭnabuntur
PERFETTO
I sing.
praeordinatus, –a, –um sum
II sing.
praeordinatus, –a, –um es
III sing.
praeordinatus, –a, –um est
I plur.
praeordinati, –ae, –a sumus
II plur.
praeordinati, –ae, –a estis
III plur.
praeordinati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeordinatus, –a, –um eram
II sing.
praeordinatus, –a, –um eras
III sing.
praeordinatus, –a, –um erat
I plur.
praeordinati, –ae, –a eramus
II plur.
praeordinati, –ae, –a eratis
III plur.
praeordinati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeordinatus, –a, –um ero
II sing.
praeordinatus, –a, –um eris
III sing.
praeordinatus, –a, –um erit
I plur.
praeordinati, –ae, –a erimus
II plur.
praeordinati, –ae, –a eritis
III plur.
praeordinati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeordĭner
II sing.
praeordĭnēris, praeordĭnēre
III sing.
praeordĭnētur
I plur.
praeordĭnēmur
II plur.
praeordĭnemĭni
III plur.
praeordĭnentur
IMPERFETTO
I sing.
praeordĭnārer
II sing.
praeordĭnarēris, praeordĭnarēre
III sing.
praeordĭnarētur
I plur.
praeordĭnarēmur
II plur.
praeordĭnaremĭni
III plur.
praeordĭnarentur
PERFETTO
I sing.
praeordinatus, –a, –um sim
II sing.
praeordinatus, –a, –um sis
III sing.
praeordinatus, –a, –um sit
I plur.
praeordinati, –ae, –a simus
II plur.
praeordinati, –ae, –a sitis
III plur.
praeordinati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeordinatus, –a, –um essem
II sing.
praeordinatus, –a, –um esses
III sing.
praeordinatus, –a, –um esset
I plur.
praeordinati, –ae, –a essemus
II plur.
praeordinati, –ae, –a essetis
III plur.
praeordinati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeordĭnāre
II plur.
praeordĭnamĭni
FUTURO
II sing.
praeordĭnātor
III sing.
praeordĭnātor
II plur.
–
III plur.
praeordĭnantor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeordinatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeordĭnāri
PERFETTO
Singolare:
praeordinatus, –a, –um esse
Plurale:
praeordinati, –ae, –a esse
FUTURO
praeordinatum esse
GERUNDIVO
praeordĭnandus, –a, –um
SUPINO
praeordinatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praeordĭno
praeostendens ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praeordĭnans agg. part. pres. II cl.
praeordinatūrūs agg. part. fut.
praeordinatus agg. part. perf. I cl.
praeordinatus agg. inf. perf.
praeordĭno v. tr. I coniug.
praeordĭnor v. tr. I coniug.
praeostendens agg. part. pres. II cl.
praeostendo v. tr. III coniug.
praeostendor v. tr. III coniug.
praeostensūrūs agg. part. fut.
praeostensus agg. part. perf. I cl.
praeostensus agg. inf. perf.
praepandens agg. part. pres. II cl.
praepando v. tr. III coniug.
praepandor v. tr. III coniug.
praepărans agg. part. pres. II cl.
praepărātĭo sost. femm. III decl.
praepărātŏr sost. masch. III decl.
praepărātōrĭus agg. I cl.
praepărātum Sost. nt. II decl.
{{ID:PRAEORDINOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android