Donazione

praeclāmo - Diatesi attiva

(praeclāmo, praeclāmas, praeclamavi, praeclāmāre)

verbo intransitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeclāmo
II sing.
praeclāmas
III sing.
praeclāmat
I plur.
praeclāmāmus
II plur.
praeclāmātis
III plur.
praeclāmant
IMPERFETTO
I sing.
praeclāmābam
II sing.
praeclāmābas
III sing.
praeclāmābat
I plur.
praeclāmabāmus
II plur.
praeclāmabātis
III plur.
praeclāmābant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeclāmābo
II sing.
praeclāmābis
III sing.
praeclāmābit
I plur.
praeclāmabĭmus
II plur.
praeclāmabĭtis
III plur.
praeclāmābunt
PERFETTO
I sing.
praeclamavi
II sing.
praeclamavisti
III sing.
praeclamavit
I plur.
praeclamavĭmus
II plur.
praeclamavistis
III plur.
praeclamavērunt, praeclamavēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeclamavĕram
II sing.
praeclamavĕras
III sing.
praeclamavĕrat
I plur.
praeclamaverāmus
II plur.
praeclamaverātis
III plur.
praeclamavĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeclamavĕro
II sing.
praeclamavĕris
III sing.
praeclamavĕrit
I plur.
praeclamaverĭmus
II plur.
praeclamaverĭtis
III plur.
praeclamavĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeclāmem
II sing.
praeclāmes
III sing.
praeclāmet
I plur.
praeclāmēmus
II plur.
praeclāmētis
III plur.
praeclāment
IMPERFETTO
I sing.
praeclāmārem
II sing.
praeclāmāres
III sing.
praeclāmāret
I plur.
praeclāmarēmus
II plur.
praeclāmarētis
III plur.
praeclāmārent
PERFETTO
I sing.
praeclamavĕrim
II sing.
praeclamavĕris
III sing.
praeclamavĕrit
I plur.
praeclamaverĭmus
II plur.
praeclamaverĭtis
III plur.
praeclamavĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeclamavissem
II sing.
praeclamavisses
III sing.
praeclamavisset
I plur.
praeclamavissēmus
II plur.
praeclamavissētis
III plur.
praeclamavissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeclāma
II plur.
praeclāmāte
FUTURO
II sing.
praeclāmāto
III sing.
praeclāmāto
II plur.
praeclāmatōte
III plur.
praeclāmanto
PARTICIPIO
PRESENTE
praeclāmans, –antis
FUTURO
–
INFINITO
PRESENTE
praeclāmāre
PERFETTO
praeclamavisse
FUTURO
Singolare:
–
Plurale:
–
GERUNDIO
Genitivo:
praeclāmandi
Dativo:
praeclāmando
Accusativo:
ad praeclāmandum
Ablativo:
praeclāmando
SUPINO
–



‹ praeclāmans
praeclārē ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
praecīsūra sost. femm. I decl.
praecisūrūs agg. part. fut.
praecīsus agg. part. perf. I cl.
praecisus agg. inf. perf.
praeclāmans agg. part. pres. II cl.
praeclāmo v. intr. I coniug.
praeclārē avv.
praeclārĭtās sost. femm. III decl.
praeclārĭtĕr avv.
praeclārus agg. I cl.
praeclāvĭum Sost. nt. II decl.
praeclens agg. part. pres. II cl.
praeclūdens agg. part. pres. II cl.
praeclūdo v. tr. III coniug.
praeclūdor v. tr. III coniug.
praeclŭens agg. part. pres. II cl.
praeclŭĕo v. intr. II coniug.
praeclŭo v. intr. II coniug.
praeclūsĭo sost. femm. III decl.
praeclusūrūs agg. part. fut.
{{ID:PRAECLAMO100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android