praecerpor - Diatesi passiva
(praecerpo, praecerpis, praecerpsi, praecerptum, praecerpĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praecerpor
II sing.
praecerpĕris, praecerpĕre
III sing.
praecerpĭtur
I plur.
praecerpĭmur
II plur.
praecerpimĭni
III plur.
praecerpuntur
IMPERFETTO
I sing.
praecerpēbar
II sing.
praecerpebāris, praecerpebāre
III sing.
praecerpebātur
I plur.
praecerpebāmur
II plur.
praecerpebamĭni
III plur.
praecerpebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praecerpar
II sing.
praecerpēris, praecerpēre
III sing.
praecerpētur
I plur.
praecerpēmur
II plur.
praecerpemĭni
III plur.
praecerpentur
PERFETTO
I sing.
praecerptus, –a, –um sum
II sing.
praecerptus, –a, –um es
III sing.
praecerptus, –a, –um est
I plur.
praecerpti, –ae, –a sumus
II plur.
praecerpti, –ae, –a estis
III plur.
praecerpti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecerptus, –a, –um eram
II sing.
praecerptus, –a, –um eras
III sing.
praecerptus, –a, –um erat
I plur.
praecerpti, –ae, –a eramus
II plur.
praecerpti, –ae, –a eratis
III plur.
praecerpti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praecerptus, –a, –um ero
II sing.
praecerptus, –a, –um eris
III sing.
praecerptus, –a, –um erit
I plur.
praecerpti, –ae, –a erimus
II plur.
praecerpti, –ae, –a eritis
III plur.
praecerpti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praecerpar
II sing.
praecerpāris, praecerpāre
III sing.
praecerpātur
I plur.
praecerpāmur
II plur.
praecerpamĭni
III plur.
praecerpantur
IMPERFETTO
I sing.
praecerpĕrer
II sing.
praecerperēris, praecerperēre
III sing.
praecerperētur
I plur.
praecerperēmur
II plur.
praecerperemĭni
III plur.
praecerperentur
PERFETTO
I sing.
praecerptus, –a, –um sim
II sing.
praecerptus, –a, –um sis
III sing.
praecerptus, –a, –um sit
I plur.
praecerpti, –ae, –a simus
II plur.
praecerpti, –ae, –a sitis
III plur.
praecerpti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praecerptus, –a, –um essem
II sing.
praecerptus, –a, –um esses
III sing.
praecerptus, –a, –um esset
I plur.
praecerpti, –ae, –a essemus
II plur.
praecerpti, –ae, –a essetis
III plur.
praecerpti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praecerpĕre
II plur.
praecerpimĭni
FUTURO
II sing.
praecerpĭtor
III sing.
praecerpĭtor
II plur.
–
III plur.
praecerpuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praecerptus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praecerpi
PERFETTO
Singolare:
praecerptus, –a, –um esse
Plurale:
praecerpti, –ae, –a esse
FUTURO
praecerptum esse
GERUNDIVO
praecerpendus, –a, –um
SUPINO
praecerptu
Vedi la forma attiva di questo lemma
praecerpor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android