praeaudĭor - Diatesi passiva

(praeaudĭo, praeaudis, praeaudivi, praeauditum, praeaudīre)

verbo transitivo IV coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeaudĭor
II sing.
praeaudīris, praeaudīre
III sing.
praeaudītur
I plur.
praeaudīmur
II plur.
praeaudimĭni
III plur.
praeaudiuntur
IMPERFETTO
I sing.
praeaudiēbar
II sing.
praeaudiebāris, praeaudiebāre
III sing.
praeaudiebātur
I plur.
praeaudiebāmur
II plur.
praeaudiebamĭni
III plur.
praeaudiebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeaudĭar
II sing.
praeaudiēris, praeaudiēre
III sing.
praeaudiētur
I plur.
praeaudiēmur
II plur.
praeaudiemĭni
III plur.
praeaudientur
PERFETTO
I sing.
praeauditus, –a, –um sum
II sing.
praeauditus, –a, –um es
III sing.
praeauditus, –a, –um est
I plur.
praeauditi, –ae, –a sumus
II plur.
praeauditi, –ae, –a estis
III plur.
praeauditi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeauditus, –a, –um eram
II sing.
praeauditus, –a, –um eras
III sing.
praeauditus, –a, –um erat
I plur.
praeauditi, –ae, –a eramus
II plur.
praeauditi, –ae, –a eratis
III plur.
praeauditi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeauditus, –a, –um ero
II sing.
praeauditus, –a, –um eris
III sing.
praeauditus, –a, –um erit
I plur.
praeauditi, –ae, –a erimus
II plur.
praeauditi, –ae, –a eritis
III plur.
praeauditi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeaudĭar
II sing.
praeaudiāris, praeaudiāre
III sing.
praeaudiātur
I plur.
praeaudiāmur
II plur.
praeaudiamĭni
III plur.
praeaudiantur
IMPERFETTO
I sing.
praeaudīrer
II sing.
praeaudirēris, praeaudivirēre
III sing.
praeaudirētur
I plur.
praeaudirēmur
II plur.
praeaudirēmini
III plur.
praeaudirentur
PERFETTO
I sing.
praeauditus, –a, –um sim
II sing.
praeauditus, –a, –um sis
III sing.
praeauditus, –a, –um sit
I plur.
praeauditi, –ae, –a simus
II plur.
praeauditi, –ae, –a sitis
III plur.
praeauditi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeauditus, –a, –um essem
II sing.
praeauditus, –a, –um esses
III sing.
praeauditus, –a, –um esset
I plur.
praeauditi, –ae, –a essemus
II plur.
praeauditi, –ae, –a essetis
III plur.
praeauditi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeaudīre
II plur.
praeaudimĭni
FUTURO
II sing.
praeaudītor
III sing.
praeaudītor
II plur.
III plur.
praeaudiuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeauditus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeaudīri
PERFETTO
Singolare:
praeauditus, –a, –um esse
Plurale:
praeauditi, –ae, –a esse
FUTURO
praeauditum esse
GERUNDIVO
praeaudiendus, –a, –um
SUPINO
praeauditu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PRAEAUDIOR100}}