Donazione

praeăcŭor - Diatesi passiva

(praeăcŭo, praeăcŭis, praeacutum, praeăcŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
praeăcŭor
II sing.
praeăcŭĕris, praeăcŭĕre
III sing.
praeăcŭĭtur
I plur.
praeăcŭĭmur
II plur.
praeăcŭimĭni
III plur.
praeăcŭuntur
IMPERFETTO
I sing.
praeăcŭēbar
II sing.
praeăcŭebāris, praeăcŭebāre
III sing.
praeăcŭebātur
I plur.
praeăcŭebāmur
II plur.
praeăcŭebamĭni
III plur.
praeăcŭebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
praeăcŭar
II sing.
praeăcŭēris, praeăcŭēre
III sing.
praeăcŭētur
I plur.
praeăcŭēmur
II plur.
praeăcŭemĭni
III plur.
praeăcŭentur
PERFETTO
I sing.
praeacutus, –a, –um sum
II sing.
praeacutus, –a, –um es
III sing.
praeacutus, –a, –um est
I plur.
praeacuti, –ae, –a sumus
II plur.
praeacuti, –ae, –a estis
III plur.
praeacuti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeacutus, –a, –um eram
II sing.
praeacutus, –a, –um eras
III sing.
praeacutus, –a, –um erat
I plur.
praeacuti, –ae, –a eramus
II plur.
praeacuti, –ae, –a eratis
III plur.
praeacuti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
praeacutus, –a, –um ero
II sing.
praeacutus, –a, –um eris
III sing.
praeacutus, –a, –um erit
I plur.
praeacuti, –ae, –a erimus
II plur.
praeacuti, –ae, –a eritis
III plur.
praeacuti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
praeăcŭar
II sing.
praeăcŭāris, praeăcŭāre
III sing.
praeăcŭātur
I plur.
praeăcŭāmur
II plur.
praeăcŭamĭni
III plur.
praeăcŭantur
IMPERFETTO
I sing.
praeăcŭĕrer
II sing.
praeăcŭerēris, praeăcŭerēre
III sing.
praeăcŭerētur
I plur.
praeăcŭerēmur
II plur.
praeăcŭeremĭni
III plur.
praeăcŭerentur
PERFETTO
I sing.
praeacutus, –a, –um sim
II sing.
praeacutus, –a, –um sis
III sing.
praeacutus, –a, –um sit
I plur.
praeacuti, –ae, –a simus
II plur.
praeacuti, –ae, –a sitis
III plur.
praeacuti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
praeacutus, –a, –um essem
II sing.
praeacutus, –a, –um esses
III sing.
praeacutus, –a, –um esset
I plur.
praeacuti, –ae, –a essemus
II plur.
praeacuti, –ae, –a essetis
III plur.
praeacuti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
praeăcŭĕre
II plur.
praeăcŭimĭni
FUTURO
II sing.
praeăcŭĭtor
III sing.
praeăcŭĭtor
II plur.
–
III plur.
praeăcŭuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
praeacutus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
praeăcŭi
PERFETTO
Singolare:
praeacutus, –a, –um esse
Plurale:
praeacuti, –ae, –a esse
FUTURO
praeacutum esse
GERUNDIVO
praeăcŭendus, –a, –um
SUPINO
praeacutu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ praeăcŭo
praeacutūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
practĭcus agg. I cl.
prae avv.
prae prep.
praeăcŭens agg. part. pres. II cl.
praeăcŭo v. tr. III coniug.
praeăcŭor v. tr. III coniug.
praeacutūrūs agg. part. fut.
praeăcūtus agg. part. perf. I cl.
praeacutus agg. inf. perf.
praealtē avv.
praealtus agg. I cl.
praeambŭlans agg. part. pres. II cl.
praeambŭlo v. intr. I coniug.
praeambŭlus agg. I cl.
praeaudiens agg. part. pres. II cl.
praeaudĭo v. tr. IV coniug.
praeaudĭor v. tr. IV coniug.
praeauditūrūs agg. part. fut.
praeauditus agg. part. perf. I cl.
praeauditus agg. inf. perf.
{{ID:PRAEACUOR100}}
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android