porrĭgor - Diatesi passiva
(porrĭgo, porrĭgis, porrexi, porrectum, porrĭgĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
porrĭgor
II sing.
porrĭgĕris, porrĭgĕre
III sing.
porrĭgĭtur
I plur.
porrĭgĭmur
II plur.
porrĭgimĭni
III plur.
porrĭguntur
IMPERFETTO
I sing.
porrĭgēbar
II sing.
porrĭgebāris, porrĭgebāre
III sing.
porrĭgebātur
I plur.
porrĭgebāmur
II plur.
porrĭgebamĭni
III plur.
porrĭgebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
porrĭgar
II sing.
porrĭgēris, porrĭgēre
III sing.
porrĭgētur
I plur.
porrĭgēmur
II plur.
porrĭgemĭni
III plur.
porrĭgentur
PERFETTO
I sing.
porrectus, –a, –um sum
II sing.
porrectus, –a, –um es
III sing.
porrectus, –a, –um est
I plur.
porrecti, –ae, –a sumus
II plur.
porrecti, –ae, –a estis
III plur.
porrecti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
porrectus, –a, –um eram
II sing.
porrectus, –a, –um eras
III sing.
porrectus, –a, –um erat
I plur.
porrecti, –ae, –a eramus
II plur.
porrecti, –ae, –a eratis
III plur.
porrecti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
porrectus, –a, –um ero
II sing.
porrectus, –a, –um eris
III sing.
porrectus, –a, –um erit
I plur.
porrecti, –ae, –a erimus
II plur.
porrecti, –ae, –a eritis
III plur.
porrecti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
porrĭgar
II sing.
porrĭgāris, porrĭgāre
III sing.
porrĭgātur
I plur.
porrĭgāmur
II plur.
porrĭgamĭni
III plur.
porrĭgantur
IMPERFETTO
I sing.
porrĭgĕrer
II sing.
porrĭgerēris, porrĭgerēre
III sing.
porrĭgerētur
I plur.
porrĭgerēmur
II plur.
porrĭgeremĭni
III plur.
porrĭgerentur
PERFETTO
I sing.
porrectus, –a, –um sim
II sing.
porrectus, –a, –um sis
III sing.
porrectus, –a, –um sit
I plur.
porrecti, –ae, –a simus
II plur.
porrecti, –ae, –a sitis
III plur.
porrecti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
porrectus, –a, –um essem
II sing.
porrectus, –a, –um esses
III sing.
porrectus, –a, –um esset
I plur.
porrecti, –ae, –a essemus
II plur.
porrecti, –ae, –a essetis
III plur.
porrecti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
porrĭgĕre
II plur.
porrĭgimĭni
FUTURO
II sing.
porrĭgĭtor
III sing.
porrĭgĭtor
II plur.
–
III plur.
porrĭguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
porrectus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
porrĭgi
PERFETTO
Singolare:
porrectus, –a, –um esse
Plurale:
porrecti, –ae, –a esse
FUTURO
porrectum esse
GERUNDIVO
porrĭgendus, –a, –um
SUPINO
porrectu
Vedi la forma attiva di questo lemma
porrĭgor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android