pondĕror - Diatesi passiva
(pondĕro, pondĕras, ponderavi, ponderatum, pondĕrāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pondĕror
II sing.
pondĕrāris, pondĕrāre
III sing.
pondĕrātur
I plur.
pondĕrāmur
II plur.
pondĕramĭni
III plur.
pondĕrantur
IMPERFETTO
I sing.
pondĕrābar
II sing.
pondĕrabāris, pondĕrabāre
III sing.
pondĕrabātur
I plur.
pondĕrabāmur
II plur.
pondĕrabamĭni
III plur.
pondĕrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pondĕrābor
II sing.
pondĕrabĕris, pondĕrabĕre
III sing.
pondĕrabĭtur
I plur.
pondĕrabĭmur
II plur.
pondĕrabimĭni
III plur.
pondĕrabuntur
PERFETTO
I sing.
ponderatus, –a, –um sum
II sing.
ponderatus, –a, –um es
III sing.
ponderatus, –a, –um est
I plur.
ponderati, –ae, –a sumus
II plur.
ponderati, –ae, –a estis
III plur.
ponderati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ponderatus, –a, –um eram
II sing.
ponderatus, –a, –um eras
III sing.
ponderatus, –a, –um erat
I plur.
ponderati, –ae, –a eramus
II plur.
ponderati, –ae, –a eratis
III plur.
ponderati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
ponderatus, –a, –um ero
II sing.
ponderatus, –a, –um eris
III sing.
ponderatus, –a, –um erit
I plur.
ponderati, –ae, –a erimus
II plur.
ponderati, –ae, –a eritis
III plur.
ponderati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pondĕrer
II sing.
pondĕrēris, pondĕrēre
III sing.
pondĕrētur
I plur.
pondĕrēmur
II plur.
pondĕremĭni
III plur.
pondĕrentur
IMPERFETTO
I sing.
pondĕrārer
II sing.
pondĕrarēris, pondĕrarēre
III sing.
pondĕrarētur
I plur.
pondĕrarēmur
II plur.
pondĕraremĭni
III plur.
pondĕrarentur
PERFETTO
I sing.
ponderatus, –a, –um sim
II sing.
ponderatus, –a, –um sis
III sing.
ponderatus, –a, –um sit
I plur.
ponderati, –ae, –a simus
II plur.
ponderati, –ae, –a sitis
III plur.
ponderati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ponderatus, –a, –um essem
II sing.
ponderatus, –a, –um esses
III sing.
ponderatus, –a, –um esset
I plur.
ponderati, –ae, –a essemus
II plur.
ponderati, –ae, –a essetis
III plur.
ponderati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pondĕrāre
II plur.
pondĕramĭni
FUTURO
II sing.
pondĕrātor
III sing.
pondĕrātor
II plur.
–
III plur.
pondĕrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
ponderatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pondĕrāri
PERFETTO
Singolare:
ponderatus, –a, –um esse
Plurale:
ponderati, –ae, –a esse
FUTURO
ponderatum esse
GERUNDIVO
pondĕrandus, –a, –um
SUPINO
ponderatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
pondĕror v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android