pollingor - Diatesi passiva
(pollingo, pollingis, pollinxi, pollinctum, pollingĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pollingor
II sing.
pollingĕris, pollingĕre
III sing.
pollingĭtur
I plur.
pollingĭmur
II plur.
pollingimĭni
III plur.
pollinguntur
IMPERFETTO
I sing.
pollingēbar
II sing.
pollingebāris, pollingebāre
III sing.
pollingebātur
I plur.
pollingebāmur
II plur.
pollingebamĭni
III plur.
pollingebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pollingar
II sing.
pollingēris, pollingēre
III sing.
pollingētur
I plur.
pollingēmur
II plur.
pollingemĭni
III plur.
pollingentur
PERFETTO
I sing.
pollinctus, –a, –um sum
II sing.
pollinctus, –a, –um es
III sing.
pollinctus, –a, –um est
I plur.
pollincti, –ae, –a sumus
II plur.
pollincti, –ae, –a estis
III plur.
pollincti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pollinctus, –a, –um eram
II sing.
pollinctus, –a, –um eras
III sing.
pollinctus, –a, –um erat
I plur.
pollincti, –ae, –a eramus
II plur.
pollincti, –ae, –a eratis
III plur.
pollincti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
pollinctus, –a, –um ero
II sing.
pollinctus, –a, –um eris
III sing.
pollinctus, –a, –um erit
I plur.
pollincti, –ae, –a erimus
II plur.
pollincti, –ae, –a eritis
III plur.
pollincti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pollingar
II sing.
pollingāris, pollingāre
III sing.
pollingātur
I plur.
pollingāmur
II plur.
pollingamĭni
III plur.
pollingantur
IMPERFETTO
I sing.
pollingĕrer
II sing.
pollingerēris, pollingerēre
III sing.
pollingerētur
I plur.
pollingerēmur
II plur.
pollingeremĭni
III plur.
pollingerentur
PERFETTO
I sing.
pollinctus, –a, –um sim
II sing.
pollinctus, –a, –um sis
III sing.
pollinctus, –a, –um sit
I plur.
pollincti, –ae, –a simus
II plur.
pollincti, –ae, –a sitis
III plur.
pollincti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
pollinctus, –a, –um essem
II sing.
pollinctus, –a, –um esses
III sing.
pollinctus, –a, –um esset
I plur.
pollincti, –ae, –a essemus
II plur.
pollincti, –ae, –a essetis
III plur.
pollincti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pollingĕre
II plur.
pollingimĭni
FUTURO
II sing.
pollingĭtor
III sing.
pollingĭtor
II plur.
–
III plur.
pollinguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
pollinctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pollingi
PERFETTO
Singolare:
pollinctus, –a, –um esse
Plurale:
pollincti, –ae, –a esse
FUTURO
pollinctum esse
GERUNDIVO
pollingendus, –a, –um
SUPINO
pollinctu
Vedi la forma attiva di questo lemma
pollingor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android