pollūcĕor - Diatesi passiva
(pollūcĕo, pollūces, polluxi, polluctum, pollūcēre)verbo transitivo II coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pollūcĕor
II sing.
pollūcēris, pollūcēre
III sing.
pollūcētur
I plur.
pollūcēmur
II plur.
pollūcemĭni
III plur.
pollūcentur
IMPERFETTO
I sing.
pollūcēbar
II sing.
pollūcebāris
III sing.
pollūcebātur
I plur.
pollūcebāmur
II plur.
pollūcebamĭni
III plur.
pollūcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pollūcēbor
II sing.
pollūcebĕris, pollūcebĕre
III sing.
pollūcebĭtur
I plur.
pollūcebĭmur
II plur.
pollūcebimĭni
III plur.
pollūcebuntur
PERFETTO
I sing.
polluctus, –a, –um sum
II sing.
polluctus, –a, –um es
III sing.
polluctus, –a, –um est
I plur.
pollucti, –ae, –a sumus
II plur.
pollucti, –ae, –a estis
III plur.
pollucti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
polluctus, –a, –um eram
II sing.
polluctus, –a, –um eras
III sing.
polluctus, –a, –um erat
I plur.
pollucti, –ae, –a eramus
II plur.
pollucti, –ae, –a eratis
III plur.
pollucti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
polluctus, –a, –um ero
II sing.
polluctus, –a, –um eris
III sing.
polluctus, –a, –um erit
I plur.
pollucti, –ae, –a erimus
II plur.
pollucti, –ae, –a eritis
III plur.
pollucti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pollūcĕar
II sing.
pollūceāris, pollūceāre
III sing.
pollūceātur
I plur.
pollūceāmur
II plur.
pollūceamĭni
III plur.
pollūceantur
IMPERFETTO
I sing.
pollūcērer
II sing.
pollūcerēris, pollūcerēre
III sing.
pollūcerētur
I plur.
pollūcerēmur
II plur.
pollūceremĭni
III plur.
pollūcerentur
PERFETTO
I sing.
polluctus, –a, –um sim
II sing.
polluctus, –a, –um sis
III sing.
polluctus, –a, –um sit
I plur.
pollucti, –ae, –a simus
II plur.
pollucti, –ae, –a sitis
III plur.
pollucti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
polluctus, –a, –um essem
II sing.
polluctus, –a, –um esses
III sing.
polluctus, –a, –um esset
I plur.
pollucti, –ae, –a essemus
II plur.
pollucti, –ae, –a essetis
III plur.
pollucti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pollūcēre
II plur.
pollūcemĭni
FUTURO
II sing.
pollūcētor
III sing.
pollūcētor
II plur.
–
III plur.
pollūcentor
PARTICIPIO
PERFETTO
polluctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pollūcēri
PERFETTO
Singolare:
polluctus, –a, –um esse
Plurale:
pollucti, –ae, –a esse
FUTURO
polluctum esse
GERUNDIVO
pollūcendus, –a, –um
SUPINO
polluctu
Vedi la forma attiva di questo lemma
pollūcĕor v. tr. II coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android