poenālis

(poenalis, poenalis, poenale)

aggettivo II classe

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
poenalis
Gen.
poenalis
Dat.
poenali
Acc.
poenalem
Abl.
poenali
Voc.
poenalis
PLURALE
Nom.
poenales
Gen.
poenalĭum
Dat.
poenalĭbus
Acc.
poenales
Abl.
poenalĭbus
Voc.
poenales
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
poenalis
Gen.
poenalis
Dat.
poenali
Acc.
poenalem
Abl.
poenali
Voc.
poenalis
PLURALE
Nom.
poenales
Gen.
poenalĭum
Dat.
poenalĭbus
Acc.
poenales
Abl.
poenalĭbus
Voc.
poenales
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
poenale
Gen.
poenalis
Dat.
poenali
Acc.
poenale
Abl.
poenali
Voc.
poenale
PLURALE
Nom.
poenalĭa
Gen.
poenalĭum
Dat.
poenalĭbus
Acc.
poenalĭa
Abl.
poenalĭbus
Voc.
poenalĭa




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:POENALIS100}}
---CACHE---