plangor - Diatesi passiva

(plango, plangis, planxi, planctum, plangĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
plangor
II sing.
plangĕris, plangĕre
III sing.
plangĭtur
I plur.
plangĭmur
II plur.
plangimĭni
III plur.
planguntur
IMPERFETTO
I sing.
plangēbar
II sing.
plangebāris, plangebāre
III sing.
plangebātur
I plur.
plangebāmur
II plur.
plangebamĭni
III plur.
plangebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
plangar
II sing.
plangēris, plangēre
III sing.
plangētur
I plur.
plangēmur
II plur.
plangemĭni
III plur.
plangentur
PERFETTO
I sing.
planctus, –a, –um sum
II sing.
planctus, –a, –um es
III sing.
planctus, –a, –um est
I plur.
plancti, –ae, –a sumus
II plur.
plancti, –ae, –a estis
III plur.
plancti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
planctus, –a, –um eram
II sing.
planctus, –a, –um eras
III sing.
planctus, –a, –um erat
I plur.
plancti, –ae, –a eramus
II plur.
plancti, –ae, –a eratis
III plur.
plancti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
planctus, –a, –um ero
II sing.
planctus, –a, –um eris
III sing.
planctus, –a, –um erit
I plur.
plancti, –ae, –a erimus
II plur.
plancti, –ae, –a eritis
III plur.
plancti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
plangar
II sing.
plangāris, plangāre
III sing.
plangātur
I plur.
plangāmur
II plur.
plangamĭni
III plur.
plangantur
IMPERFETTO
I sing.
plangĕrer
II sing.
plangerēris, plangerēre
III sing.
plangerētur
I plur.
plangerēmur
II plur.
plangeremĭni
III plur.
plangerentur
PERFETTO
I sing.
planctus, –a, –um sim
II sing.
planctus, –a, –um sis
III sing.
planctus, –a, –um sit
I plur.
plancti, –ae, –a simus
II plur.
plancti, –ae, –a sitis
III plur.
plancti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
planctus, –a, –um essem
II sing.
planctus, –a, –um esses
III sing.
planctus, –a, –um esset
I plur.
plancti, –ae, –a essemus
II plur.
plancti, –ae, –a essetis
III plur.
plancti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
plangĕre
II plur.
plangimĭni
FUTURO
II sing.
plangĭtor
III sing.
plangĭtor
II plur.
III plur.
planguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
planctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
plangi
PERFETTO
Singolare:
planctus, –a, –um esse
Plurale:
plancti, –ae, –a esse
FUTURO
planctum esse
GERUNDIVO
plangendus, –a, –um
SUPINO
planctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PLANGOR100}}
---CACHE---