plānor - Diatesi passiva
(plāno, plānas, planavi, planatum, plānāre)verbo transitivo I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
plānor
II sing.
plānāris, plānāre
III sing.
plānātur
I plur.
plānāmur
II plur.
plānamĭni
III plur.
plānantur
IMPERFETTO
I sing.
plānābar
II sing.
plānabāris, plānabāre
III sing.
plānabātur
I plur.
plānabāmur
II plur.
plānabamĭni
III plur.
plānabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
plānābor
II sing.
plānabĕris, plānabĕre
III sing.
plānabĭtur
I plur.
plānabĭmur
II plur.
plānabimĭni
III plur.
plānabuntur
PERFETTO
I sing.
planatus, –a, –um sum
II sing.
planatus, –a, –um es
III sing.
planatus, –a, –um est
I plur.
planati, –ae, –a sumus
II plur.
planati, –ae, –a estis
III plur.
planati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
planatus, –a, –um eram
II sing.
planatus, –a, –um eras
III sing.
planatus, –a, –um erat
I plur.
planati, –ae, –a eramus
II plur.
planati, –ae, –a eratis
III plur.
planati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
planatus, –a, –um ero
II sing.
planatus, –a, –um eris
III sing.
planatus, –a, –um erit
I plur.
planati, –ae, –a erimus
II plur.
planati, –ae, –a eritis
III plur.
planati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
plāner
II sing.
plānēris, plānēre
III sing.
plānētur
I plur.
plānēmur
II plur.
plānemĭni
III plur.
plānentur
IMPERFETTO
I sing.
plānārer
II sing.
plānarēris, plānarēre
III sing.
plānarētur
I plur.
plānarēmur
II plur.
plānaremĭni
III plur.
plānarentur
PERFETTO
I sing.
planatus, –a, –um sim
II sing.
planatus, –a, –um sis
III sing.
planatus, –a, –um sit
I plur.
planati, –ae, –a simus
II plur.
planati, –ae, –a sitis
III plur.
planati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
planatus, –a, –um essem
II sing.
planatus, –a, –um esses
III sing.
planatus, –a, –um esset
I plur.
planati, –ae, –a essemus
II plur.
planati, –ae, –a essetis
III plur.
planati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
plānāre
II plur.
plānamĭni
FUTURO
II sing.
plānātor
III sing.
plānātor
II plur.
–
III plur.
plānantor
PARTICIPIO
PERFETTO
planatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
plānāri
PERFETTO
Singolare:
planatus, –a, –um esse
Plurale:
planati, –ae, –a esse
FUTURO
planatum esse
GERUNDIVO
plānandus, –a, –um
SUPINO
planatu
Vedi la forma attiva di questo lemma
plānor v. tr. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android