pĕrunguor - Diatesi passiva

(pĕrunguo, pĕrunguis, perunxi, perunctum, pĕrunguĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pĕrunguor
II sing.
pĕrunguĕris, pĕrunguĕre
III sing.
pĕrunguĭtur
I plur.
pĕrunguĭmur
II plur.
pĕrunguimĭni
III plur.
pĕrunguuntur
IMPERFETTO
I sing.
pĕrunguēbar
II sing.
pĕrunguebāris, pĕrunguebāre
III sing.
pĕrunguebātur
I plur.
pĕrunguebāmur
II plur.
pĕrunguebamĭni
III plur.
pĕrunguebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pĕrunguar
II sing.
pĕrunguēris, pĕrunguēre
III sing.
pĕrunguētur
I plur.
pĕrunguēmur
II plur.
pĕrunguemĭni
III plur.
pĕrunguentur
PERFETTO
I sing.
perunctus, –a, –um sum
II sing.
perunctus, –a, –um es
III sing.
perunctus, –a, –um est
I plur.
peruncti, –ae, –a sumus
II plur.
peruncti, –ae, –a estis
III plur.
peruncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perunctus, –a, –um eram
II sing.
perunctus, –a, –um eras
III sing.
perunctus, –a, –um erat
I plur.
peruncti, –ae, –a eramus
II plur.
peruncti, –ae, –a eratis
III plur.
peruncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
perunctus, –a, –um ero
II sing.
perunctus, –a, –um eris
III sing.
perunctus, –a, –um erit
I plur.
peruncti, –ae, –a erimus
II plur.
peruncti, –ae, –a eritis
III plur.
peruncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pĕrunguar
II sing.
pĕrunguāris, pĕrunguāre
III sing.
pĕrunguātur
I plur.
pĕrunguāmur
II plur.
pĕrunguamĭni
III plur.
pĕrunguantur
IMPERFETTO
I sing.
pĕrunguĕrer
II sing.
pĕrunguerēris, pĕrunguerēre
III sing.
pĕrunguerētur
I plur.
pĕrunguerēmur
II plur.
pĕrungueremĭni
III plur.
pĕrunguerentur
PERFETTO
I sing.
perunctus, –a, –um sim
II sing.
perunctus, –a, –um sis
III sing.
perunctus, –a, –um sit
I plur.
peruncti, –ae, –a simus
II plur.
peruncti, –ae, –a sitis
III plur.
peruncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perunctus, –a, –um essem
II sing.
perunctus, –a, –um esses
III sing.
perunctus, –a, –um esset
I plur.
peruncti, –ae, –a essemus
II plur.
peruncti, –ae, –a essetis
III plur.
peruncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pĕrunguĕre
II plur.
pĕrunguimĭni
FUTURO
II sing.
pĕrunguĭtor
III sing.
pĕrunguĭtor
II plur.
III plur.
pĕrunguuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
perunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pĕrungui
PERFETTO
Singolare:
perunctus, –a, –um esse
Plurale:
peruncti, –ae, –a esse
FUTURO
perunctum esse
GERUNDIVO
pĕrunguendus, –a, –um
SUPINO
perunctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PERUNGUOR100}}