pĕrungor - Diatesi passiva

(pĕrungo, pĕrungis, perunxi, perunctum, pĕrungĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
pĕrungor
II sing.
pĕrungĕris, pĕrungĕre
III sing.
pĕrungĭtur
I plur.
pĕrungĭmur
II plur.
pĕrungimĭni
III plur.
pĕrunguntur
IMPERFETTO
I sing.
pĕrungēbar
II sing.
pĕrungebāris, pĕrungebāre
III sing.
pĕrungebātur
I plur.
pĕrungebāmur
II plur.
pĕrungebamĭni
III plur.
pĕrungebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
pĕrungar
II sing.
pĕrungēris, pĕrungēre
III sing.
pĕrungētur
I plur.
pĕrungēmur
II plur.
pĕrungemĭni
III plur.
pĕrungentur
PERFETTO
I sing.
perunctus, –a, –um sum
II sing.
perunctus, –a, –um es
III sing.
perunctus, –a, –um est
I plur.
peruncti, –ae, –a sumus
II plur.
peruncti, –ae, –a estis
III plur.
peruncti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perunctus, –a, –um eram
II sing.
perunctus, –a, –um eras
III sing.
perunctus, –a, –um erat
I plur.
peruncti, –ae, –a eramus
II plur.
peruncti, –ae, –a eratis
III plur.
peruncti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
perunctus, –a, –um ero
II sing.
perunctus, –a, –um eris
III sing.
perunctus, –a, –um erit
I plur.
peruncti, –ae, –a erimus
II plur.
peruncti, –ae, –a eritis
III plur.
peruncti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
pĕrungar
II sing.
pĕrungāris, pĕrungāre
III sing.
pĕrungātur
I plur.
pĕrungāmur
II plur.
pĕrungamĭni
III plur.
pĕrungantur
IMPERFETTO
I sing.
pĕrungĕrer
II sing.
pĕrungerēris, pĕrungerēre
III sing.
pĕrungerētur
I plur.
pĕrungerēmur
II plur.
pĕrungeremĭni
III plur.
pĕrungerentur
PERFETTO
I sing.
perunctus, –a, –um sim
II sing.
perunctus, –a, –um sis
III sing.
perunctus, –a, –um sit
I plur.
peruncti, –ae, –a simus
II plur.
peruncti, –ae, –a sitis
III plur.
peruncti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perunctus, –a, –um essem
II sing.
perunctus, –a, –um esses
III sing.
perunctus, –a, –um esset
I plur.
peruncti, –ae, –a essemus
II plur.
peruncti, –ae, –a essetis
III plur.
peruncti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
pĕrungĕre
II plur.
pĕrungimĭni
FUTURO
II sing.
pĕrungĭtor
III sing.
pĕrungĭtor
II plur.
III plur.
pĕrunguntor
PARTICIPIO
PERFETTO
perunctus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
pĕrungi
PERFETTO
Singolare:
perunctus, –a, –um esse
Plurale:
peruncti, –ae, –a esse
FUTURO
perunctum esse
GERUNDIVO
pĕrungendus, –a, –um
SUPINO
perunctu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PERUNGOR100}}