Donazione

perdūcor - Diatesi passiva

(perdūco, perdūcis, perduxi, perductum, perdūcĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
perdūcor
II sing.
perdūcĕris, perdūcĕre
III sing.
perdūcĭtur
I plur.
perdūcĭmur
II plur.
perdūcimĭni
III plur.
perdūcuntur
IMPERFETTO
I sing.
perdūcēbar
II sing.
perdūcebāris, perdūcebāre
III sing.
perdūcebātur
I plur.
perdūcebāmur
II plur.
perdūcebamĭni
III plur.
perdūcebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
perdūcar
II sing.
perdūcēris, perdūcēre
III sing.
perdūcētur
I plur.
perdūcēmur
II plur.
perdūcemĭni
III plur.
perdūcentur
PERFETTO
I sing.
perductus, –a, –um sum
II sing.
perductus, –a, –um es
III sing.
perductus, –a, –um est
I plur.
perducti, –ae, –a sumus
II plur.
perducti, –ae, –a estis
III plur.
perducti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perductus, –a, –um eram
II sing.
perductus, –a, –um eras
III sing.
perductus, –a, –um erat
I plur.
perducti, –ae, –a eramus
II plur.
perducti, –ae, –a eratis
III plur.
perducti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
perductus, –a, –um ero
II sing.
perductus, –a, –um eris
III sing.
perductus, –a, –um erit
I plur.
perducti, –ae, –a erimus
II plur.
perducti, –ae, –a eritis
III plur.
perducti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
perdūcar
II sing.
perdūcāris, perdūcāre
III sing.
perdūcātur
I plur.
perdūcāmur
II plur.
perdūcamĭni
III plur.
perdūcantur
IMPERFETTO
I sing.
perdūcĕrer
II sing.
perdūcerēris, perdūcerēre
III sing.
perdūcerētur
I plur.
perdūcerēmur
II plur.
perdūceremĭni
III plur.
perdūcerentur
PERFETTO
I sing.
perductus, –a, –um sim
II sing.
perductus, –a, –um sis
III sing.
perductus, –a, –um sit
I plur.
perducti, –ae, –a simus
II plur.
perducti, –ae, –a sitis
III plur.
perducti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perductus, –a, –um essem
II sing.
perductus, –a, –um esses
III sing.
perductus, –a, –um esset
I plur.
perducti, –ae, –a essemus
II plur.
perducti, –ae, –a essetis
III plur.
perducti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
perdūcĕre
II plur.
perdūcimĭni
FUTURO
II sing.
perdūcĭtor
III sing.
perdūcĭtor
II plur.
–
III plur.
perdūcuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
perductus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
perdūci
PERFETTO
Singolare:
perductus, –a, –um esse
Plurale:
perducti, –ae, –a esse
FUTURO
perductum esse
GERUNDIVO
perdūcendus, –a, –um
SUPINO
perductu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ perdūco
perductans ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
perdor v. tr. III coniug.
perdormiscens agg. part. pres. II cl.
perdormisco v. intr. III coniug.
perdūcens agg. part. pres. II cl.
perdūco v. tr. III coniug.
perdūcor v. tr. III coniug.
perductans agg. part. pres. II cl.
perductĭo sost. femm. III decl.
perducto v. tr. I coniug.
perductor v. tr. I coniug.
perductŏr sost. masch. III decl.
perductūrūs agg. part. fut.
perductus agg. part. perf. I cl.
perductus agg. inf. perf.
perdūdum avv.
perdŭellĭo sost. femm. III decl.
perdŭellis sost. masch. III decl.
perdulcis agg. II cl.
perdūrans agg. part. pres. II cl.
perduratūrūs agg. part. fut.
{{ID:PERDUCOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android