Donazione

perdŏmor - Diatesi passiva

(perdŏmo, perdŏmas, perdomui, perdomitum, perdŏmāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
perdŏmor
II sing.
perdŏmāris, perdŏmāre
III sing.
perdŏmātur
I plur.
perdŏmāmur
II plur.
perdŏmamĭni
III plur.
perdŏmantur
IMPERFETTO
I sing.
perdŏmābar
II sing.
perdŏmabāris, perdŏmabāre
III sing.
perdŏmabātur
I plur.
perdŏmabāmur
II plur.
perdŏmabamĭni
III plur.
perdŏmabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
perdŏmābor
II sing.
perdŏmabĕris, perdŏmabĕre
III sing.
perdŏmabĭtur
I plur.
perdŏmabĭmur
II plur.
perdŏmabimĭni
III plur.
perdŏmabuntur
PERFETTO
I sing.
perdomitus, –a, –um sum
II sing.
perdomitus, –a, –um es
III sing.
perdomitus, –a, –um est
I plur.
perdomiti, –ae, –a sumus
II plur.
perdomiti, –ae, –a estis
III plur.
perdomiti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perdomitus, –a, –um eram
II sing.
perdomitus, –a, –um eras
III sing.
perdomitus, –a, –um erat
I plur.
perdomiti, –ae, –a eramus
II plur.
perdomiti, –ae, –a eratis
III plur.
perdomiti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
perdomitus, –a, –um ero
II sing.
perdomitus, –a, –um eris
III sing.
perdomitus, –a, –um erit
I plur.
perdomiti, –ae, –a erimus
II plur.
perdomiti, –ae, –a eritis
III plur.
perdomiti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
perdŏmer
II sing.
perdŏmēris, perdŏmēre
III sing.
perdŏmētur
I plur.
perdŏmēmur
II plur.
perdŏmemĭni
III plur.
perdŏmentur
IMPERFETTO
I sing.
perdŏmārer
II sing.
perdŏmarēris, perdŏmarēre
III sing.
perdŏmarētur
I plur.
perdŏmarēmur
II plur.
perdŏmaremĭni
III plur.
perdŏmarentur
PERFETTO
I sing.
perdomitus, –a, –um sim
II sing.
perdomitus, –a, –um sis
III sing.
perdomitus, –a, –um sit
I plur.
perdomiti, –ae, –a simus
II plur.
perdomiti, –ae, –a sitis
III plur.
perdomiti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
perdomitus, –a, –um essem
II sing.
perdomitus, –a, –um esses
III sing.
perdomitus, –a, –um esset
I plur.
perdomiti, –ae, –a essemus
II plur.
perdomiti, –ae, –a essetis
III plur.
perdomiti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
perdŏmāre
II plur.
perdŏmamĭni
FUTURO
II sing.
perdŏmātor
III sing.
perdŏmātor
II plur.
–
III plur.
perdŏmantor
PARTICIPIO
PERFETTO
perdomitus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
perdŏmāri
PERFETTO
Singolare:
perdomitus, –a, –um esse
Plurale:
perdomiti, –ae, –a esse
FUTURO
perdomitum esse
GERUNDIVO
perdŏmandus, –a, –um
SUPINO
perdomitu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ perdŏmo
perdor ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
perdŏmĭtŏr sost. masch. III decl.
perdomitūrūs agg. part. fut.
perdomitus agg. part. perf. I cl.
perdomitus agg. inf. perf.
perdŏmo v. tr. I coniug.
perdŏmor v. tr. I coniug.
perdor v. tr. III coniug.
perdormiscens agg. part. pres. II cl.
perdormisco v. intr. III coniug.
perdūcens agg. part. pres. II cl.
perdūco v. tr. III coniug.
perdūcor v. tr. III coniug.
perductans agg. part. pres. II cl.
perductĭo sost. femm. III decl.
perducto v. tr. I coniug.
perductor v. tr. I coniug.
perductŏr sost. masch. III decl.
perductūrūs agg. part. fut.
perductus agg. part. perf. I cl.
perductus agg. inf. perf.
{{ID:PERDOMOR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android