percunctor - Diatesi attiva

(percunctor, percunctāris, percunctatus sum, percunctāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
percunctor
II sing.
percunctāris, percunctāre
III sing.
percunctātur
I plur.
percunctāmur
II plur.
percunctamĭni
III plur.
percunctantur
IMPERFETTO
I sing.
percunctābar
II sing.
percunctabāris, percunctabāre
III sing.
percunctabātur
I plur.
percunctabāmur
II plur.
percunctabamĭni
III plur.
percunctabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
percunctābor
II sing.
percunctabĕris, percunctabĕre
III sing.
percunctabĭtur
I plur.
percunctabĭmur
II plur.
percunctabimĭni
III plur.
percunctabuntur
PERFETTO
I sing.
percunctatus, –a, –um sum
II sing.
percunctatus, –a, –um es
III sing.
percunctatus, –a, –um est
I plur.
percunctati, –ae, –a sumus
II plur.
percunctati, –ae, –a estis
III plur.
percunctati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
percunctatus, –a, –um eram
II sing.
percunctatus, –a, –um eras
III sing.
percunctatus, –a, –um erat
I plur.
percunctati, –ae, –a eramus
II plur.
percunctati, –ae, –a eratis
III plur.
percunctati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
percunctatus, –a, –um ero
II sing.
percunctatus, –a, –um eris
III sing.
percunctatus, –a, –um erit
I plur.
percunctati, –ae, –a erimus
II plur.
percunctati, –ae, –a eritis
III plur.
percunctati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
percuncter
II sing.
percunctēris, percunctēre
III sing.
percunctētur
I plur.
percunctēmur
II plur.
percunctemĭni
III plur.
percunctentur
IMPERFETTO
I sing.
percunctārer
II sing.
percunctarēris, percunctarēre
III sing.
percunctarētur
I plur.
percunctarēmur
II plur.
percunctaremĭni
III plur.
percunctarentur
PERFETTO
I sing.
percunctatus, –a, –um sim
II sing.
percunctatus, –a, –um sis
III sing.
percunctatus, –a, –um sit
I plur.
percunctati, –ae, –a simus
II plur.
percunctati, –ae, –a sitis
III plur.
percunctati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
percunctatus, –a, –um essem
II sing.
percunctatus, –a, –um esses
III sing.
percunctatus, –a, –um esset
I plur.
percunctati, –ae, –a essemus
II plur.
percunctati, –ae, –a essetis
III plur.
percunctati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
percunctāre
II plur.
percunctamĭni
FUTURO
II sing.
percunctātor
III sing.
percunctātor
II plur.
III plur.
percunctantor
INFINITO
PRESENTE
percunctāri
PERFETTO
Singolare:
percunctatus, –a, –um esse
Plurale:
percunctati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
percunctatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
percunctatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
percunctans, –antis
FUTURO
percunctatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
percunctatum
Passivo:
percunctatu
GERUNDIO
Genitivo:
percunctandi
Dativo:
percunctando
Accusativo:
percunctandum
Ablativo:
percunctando
GERUNDIVO
percunctandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PERCUNCTOR100}}