percunctor - Diatesi attiva
(percunctor, percunctāris, percunctatus sum, percunctāri)verbo transitivo deponente I coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
percunctor
II sing.
percunctāris, percunctāre
III sing.
percunctātur
I plur.
percunctāmur
II plur.
percunctamĭni
III plur.
percunctantur
IMPERFETTO
I sing.
percunctābar
II sing.
percunctabāris, percunctabāre
III sing.
percunctabātur
I plur.
percunctabāmur
II plur.
percunctabamĭni
III plur.
percunctabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
percunctābor
II sing.
percunctabĕris, percunctabĕre
III sing.
percunctabĭtur
I plur.
percunctabĭmur
II plur.
percunctabimĭni
III plur.
percunctabuntur
PERFETTO
I sing.
percunctatus, –a, –um sum
II sing.
percunctatus, –a, –um es
III sing.
percunctatus, –a, –um est
I plur.
percunctati, –ae, –a sumus
II plur.
percunctati, –ae, –a estis
III plur.
percunctati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
percunctatus, –a, –um eram
II sing.
percunctatus, –a, –um eras
III sing.
percunctatus, –a, –um erat
I plur.
percunctati, –ae, –a eramus
II plur.
percunctati, –ae, –a eratis
III plur.
percunctati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
percunctatus, –a, –um ero
II sing.
percunctatus, –a, –um eris
III sing.
percunctatus, –a, –um erit
I plur.
percunctati, –ae, –a erimus
II plur.
percunctati, –ae, –a eritis
III plur.
percunctati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
percuncter
II sing.
percunctēris, percunctēre
III sing.
percunctētur
I plur.
percunctēmur
II plur.
percunctemĭni
III plur.
percunctentur
IMPERFETTO
I sing.
percunctārer
II sing.
percunctarēris, percunctarēre
III sing.
percunctarētur
I plur.
percunctarēmur
II plur.
percunctaremĭni
III plur.
percunctarentur
PERFETTO
I sing.
percunctatus, –a, –um sim
II sing.
percunctatus, –a, –um sis
III sing.
percunctatus, –a, –um sit
I plur.
percunctati, –ae, –a simus
II plur.
percunctati, –ae, –a sitis
III plur.
percunctati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
percunctatus, –a, –um essem
II sing.
percunctatus, –a, –um esses
III sing.
percunctatus, –a, –um esset
I plur.
percunctati, –ae, –a essemus
II plur.
percunctati, –ae, –a essetis
III plur.
percunctati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
percunctāre
II plur.
percunctamĭni
FUTURO
II sing.
percunctātor
III sing.
percunctātor
II plur.
–
III plur.
percunctantor
INFINITO
PRESENTE
percunctāri
PERFETTO
Singolare:
percunctatus, –a, –um esse
Plurale:
percunctati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
percunctatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
percunctatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
percunctans, –antis
FUTURO
percunctatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
percunctatum
Passivo:
percunctatu
GERUNDIO
Genitivo:
percunctandi
Dativo:
percunctando
Accusativo:
percunctandum
Ablativo:
percunctando
GERUNDIVO
percunctandus, –a, –um
percunctor v. tr. dep. I coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android