percuntor - Diatesi attiva

(percuntor, percuntāris, percuntatus sum, percuntāri)

verbo transitivo deponente I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
percuntor
II sing.
percuntāris, percuntāre
III sing.
percuntātur
I plur.
percuntāmur
II plur.
percuntamĭni
III plur.
percuntantur
IMPERFETTO
I sing.
percuntābar
II sing.
percuntabāris, percuntabāre
III sing.
percuntabātur
I plur.
percuntabāmur
II plur.
percuntabamĭni
III plur.
percuntabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
percuntābor
II sing.
percuntabĕris, percuntabĕre
III sing.
percuntabĭtur
I plur.
percuntabĭmur
II plur.
percuntabimĭni
III plur.
percuntabuntur
PERFETTO
I sing.
percuntatus, –a, –um sum
II sing.
percuntatus, –a, –um es
III sing.
percuntatus, –a, –um est
I plur.
percuntati, –ae, –a sumus
II plur.
percuntati, –ae, –a estis
III plur.
percuntati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
percuntatus, –a, –um eram
II sing.
percuntatus, –a, –um eras
III sing.
percuntatus, –a, –um erat
I plur.
percuntati, –ae, –a eramus
II plur.
percuntati, –ae, –a eratis
III plur.
percuntati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
percuntatus, –a, –um ero
II sing.
percuntatus, –a, –um eris
III sing.
percuntatus, –a, –um erit
I plur.
percuntati, –ae, –a erimus
II plur.
percuntati, –ae, –a eritis
III plur.
percuntati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
percunter
II sing.
percuntēris, percuntēre
III sing.
percuntētur
I plur.
percuntēmur
II plur.
percuntemĭni
III plur.
percuntentur
IMPERFETTO
I sing.
percuntārer
II sing.
percuntarēris, percuntarēre
III sing.
percuntarētur
I plur.
percuntarēmur
II plur.
percuntaremĭni
III plur.
percuntarentur
PERFETTO
I sing.
percuntatus, –a, –um sim
II sing.
percuntatus, –a, –um sis
III sing.
percuntatus, –a, –um sit
I plur.
percuntati, –ae, –a simus
II plur.
percuntati, –ae, –a sitis
III plur.
percuntati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
percuntatus, –a, –um essem
II sing.
percuntatus, –a, –um esses
III sing.
percuntatus, –a, –um esset
I plur.
percuntati, –ae, –a essemus
II plur.
percuntati, –ae, –a essetis
III plur.
percuntati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
percuntāre
II plur.
percuntamĭni
FUTURO
II sing.
percuntātor
III sing.
percuntātor
II plur.
III plur.
percuntantor
INFINITO
PRESENTE
percuntāri
PERFETTO
Singolare:
percuntatus, –a, –um esse
Plurale:
percuntati, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
percuntatūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
percuntatūros, –as, –a esse
PARTICIPIO
PRESENTE
percuntans, –antis
FUTURO
percuntatūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
percuntatum
Passivo:
percuntatu
GERUNDIO
Genitivo:
percuntandi
Dativo:
percuntando
Accusativo:
percuntandum
Ablativo:
percuntando
GERUNDIVO
percuntandus, –a, –um






Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PERCUNTOR200}}