percognosco - Diatesi attiva

(percognosco, percognoscis, percognovi, percognitum, percognoscĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
percognosco
II sing.
percognoscis
III sing.
percognoscit
I plur.
percognoscĭmus
II plur.
percognoscĭtis
III plur.
percognoscunt
IMPERFETTO
I sing.
percognoscēbam
II sing.
percognoscēbas
III sing.
percognoscēbat
I plur.
percognoscebāmus
II plur.
percognoscebātis
III plur.
percognoscēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
percognoscam
II sing.
percognosces
III sing.
percognoscet
I plur.
percognoscēmus
II plur.
percognoscētis
III plur.
percognoscent
PERFETTO
I sing.
percognovi
II sing.
percognovisti
III sing.
percognovit
I plur.
percognovĭmus
II plur.
percognovistis
III plur.
percognovērunt, percognovēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
percognovĕram
II sing.
percognovĕras
III sing.
percognovĕrat
I plur.
percognoverāmus
II plur.
percognoverātis
III plur.
percognovĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
percognovĕro
II sing.
percognovĕris
III sing.
percognovĕrit
I plur.
percognoverĭmus
II plur.
percognoverĭtis
III plur.
percognovĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
percognoscam
II sing.
percognoscas
III sing.
percognoscat
I plur.
percognoscāmus
II plur.
percognoscātis
III plur.
percognoscant
IMPERFETTO
I sing.
percognoscĕrem
II sing.
percognoscĕres
III sing.
percognoscĕret
I plur.
percognoscerēmus
II plur.
percognoscerētis
III plur.
percognoscĕrent
PERFETTO
I sing.
percognovĕrim
II sing.
percognovĕris
III sing.
percognovĕrit
I plur.
percognoverĭmus
II plur.
percognoverĭtis
III plur.
percognovĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
percognovissem
II sing.
percognovisses
III sing.
percognovisset
I plur.
percognovissēmus
II plur.
percognovissētis
III plur.
percognovissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
percognoscĕ
II plur.
percognoscĭte
FUTURO
II sing.
percognoscĭto
III sing.
percognoscĭto
II plur.
percognoscitōte
III plur.
percognoscunto
PARTICIPIO
PRESENTE
percognoscens, –entis
FUTURO
percognitūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
percognoscĕre
PERFETTO
percognovisse
FUTURO
Singolare:
percognitūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
percognitūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
percognoscendi
Dativo:
percognoscendo
Accusativo:
ad percognoscendum
Ablativo:
percognoscendo
SUPINO
percognitum

Vedi la forma passiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:PERCOGNOSCO100}}