Donazione

optūror - Diatesi passiva

(optūro, optūras, opturavi, opturatum, optūrāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
optūror
II sing.
optūrāris, optūrāre
III sing.
optūrātur
I plur.
optūrāmur
II plur.
optūramĭni
III plur.
optūrantur
IMPERFETTO
I sing.
optūrābar
II sing.
optūrabāris, optūrabāre
III sing.
optūrabātur
I plur.
optūrabāmur
II plur.
optūrabamĭni
III plur.
optūrabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
optūrābor
II sing.
optūrabĕris, optūrabĕre
III sing.
optūrabĭtur
I plur.
optūrabĭmur
II plur.
optūrabimĭni
III plur.
optūrabuntur
PERFETTO
I sing.
opturatus, –a, –um sum
II sing.
opturatus, –a, –um es
III sing.
opturatus, –a, –um est
I plur.
opturati, –ae, –a sumus
II plur.
opturati, –ae, –a estis
III plur.
opturati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
opturatus, –a, –um eram
II sing.
opturatus, –a, –um eras
III sing.
opturatus, –a, –um erat
I plur.
opturati, –ae, –a eramus
II plur.
opturati, –ae, –a eratis
III plur.
opturati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
opturatus, –a, –um ero
II sing.
opturatus, –a, –um eris
III sing.
opturatus, –a, –um erit
I plur.
opturati, –ae, –a erimus
II plur.
opturati, –ae, –a eritis
III plur.
opturati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
optūrer
II sing.
optūrēris, optūrēre
III sing.
optūrētur
I plur.
optūrēmur
II plur.
optūremĭni
III plur.
optūrentur
IMPERFETTO
I sing.
optūrārer
II sing.
optūrarēris, optūrarēre
III sing.
optūrarētur
I plur.
optūrarēmur
II plur.
optūraremĭni
III plur.
optūrarentur
PERFETTO
I sing.
opturatus, –a, –um sim
II sing.
opturatus, –a, –um sis
III sing.
opturatus, –a, –um sit
I plur.
opturati, –ae, –a simus
II plur.
opturati, –ae, –a sitis
III plur.
opturati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
opturatus, –a, –um essem
II sing.
opturatus, –a, –um esses
III sing.
opturatus, –a, –um esset
I plur.
opturati, –ae, –a essemus
II plur.
opturati, –ae, –a essetis
III plur.
opturati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
optūrāre
II plur.
optūramĭni
FUTURO
II sing.
optūrātor
III sing.
optūrātor
II plur.
–
III plur.
optūrantor
PARTICIPIO
PERFETTO
opturatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
optūrāri
PERFETTO
Singolare:
opturatus, –a, –um esse
Plurale:
opturati, –ae, –a esse
FUTURO
opturatum esse
GERUNDIVO
optūrandus, –a, –um
SUPINO
opturatu

Vedi la forma attiva di questo lemma

‹ optūro
optusūrūs ›

Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
opturbatus agg. part. perf. I cl.
opturbatus agg. inf. perf.
opturbo v. tr. I coniug.
opturbor v. tr. I coniug.
optūro v. tr. I coniug.
optūror v. tr. I coniug.
optusūrūs agg. part. fut.
optūsus agg. part. perf. I cl.
optusus agg. inf. perf.
optūtŭs sost. masch. IV decl.
ŏpŭlens agg. II cl.
ŏpŭlenta Sost. nt. pl. II decl.
ŏpŭlentans agg. part. pres. II cl.
ŏpŭlentē avv.
ŏpŭlentēr avv.
ŏpŭlenti sost. masch. pl. II decl.
ŏpŭlentĭa sost. femm. I decl.
ŏpŭlentĭtās sost. femm. III decl.
ŏpŭlento v. tr. I coniug.
ŏpŭlentor v. tr. I coniug.
{{ID:OPTUROR100}}
---CACHE---
Olivetti Media Communication
I nostri siti
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android