opturbor - Diatesi passiva

(opturbo, opturbas, opturbavi, opturbatum, opturbāre)

verbo transitivo I coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
opturbor
II sing.
opturbāris, opturbāre
III sing.
opturbātur
I plur.
opturbāmur
II plur.
opturbamĭni
III plur.
opturbantur
IMPERFETTO
I sing.
opturbābar
II sing.
opturbabāris, opturbabāre
III sing.
opturbabātur
I plur.
opturbabāmur
II plur.
opturbabamĭni
III plur.
opturbabantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
opturbābor
II sing.
opturbabĕris, opturbabĕre
III sing.
opturbabĭtur
I plur.
opturbabĭmur
II plur.
opturbabimĭni
III plur.
opturbabuntur
PERFETTO
I sing.
opturbatus, –a, –um sum
II sing.
opturbatus, –a, –um es
III sing.
opturbatus, –a, –um est
I plur.
opturbati, –ae, –a sumus
II plur.
opturbati, –ae, –a estis
III plur.
opturbati, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
opturbatus, –a, –um eram
II sing.
opturbatus, –a, –um eras
III sing.
opturbatus, –a, –um erat
I plur.
opturbati, –ae, –a eramus
II plur.
opturbati, –ae, –a eratis
III plur.
opturbati, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
opturbatus, –a, –um ero
II sing.
opturbatus, –a, –um eris
III sing.
opturbatus, –a, –um erit
I plur.
opturbati, –ae, –a erimus
II plur.
opturbati, –ae, –a eritis
III plur.
opturbati, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
opturber
II sing.
opturbēris, opturbēre
III sing.
opturbētur
I plur.
opturbēmur
II plur.
opturbemĭni
III plur.
opturbentur
IMPERFETTO
I sing.
opturbārer
II sing.
opturbarēris, opturbarēre
III sing.
opturbarētur
I plur.
opturbarēmur
II plur.
opturbaremĭni
III plur.
opturbarentur
PERFETTO
I sing.
opturbatus, –a, –um sim
II sing.
opturbatus, –a, –um sis
III sing.
opturbatus, –a, –um sit
I plur.
opturbati, –ae, –a simus
II plur.
opturbati, –ae, –a sitis
III plur.
opturbati, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
opturbatus, –a, –um essem
II sing.
opturbatus, –a, –um esses
III sing.
opturbatus, –a, –um esset
I plur.
opturbati, –ae, –a essemus
II plur.
opturbati, –ae, –a essetis
III plur.
opturbati, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
opturbāre
II plur.
opturbamĭni
FUTURO
II sing.
opturbātor
III sing.
opturbātor
II plur.
III plur.
opturbantor
PARTICIPIO
PERFETTO
opturbatus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
opturbāri
PERFETTO
Singolare:
opturbatus, –a, –um esse
Plurale:
opturbati, –ae, –a esse
FUTURO
opturbatum esse
GERUNDIVO
opturbandus, –a, –um
SUPINO
opturbatu

Vedi la forma attiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OPTURBOR100}}