oppandor - Diatesi passiva
(oppando, oppandis, oppansum, oppandĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
oppandor
II sing.
oppandĕris, oppandĕre
III sing.
oppandĭtur
I plur.
oppandĭmur
II plur.
oppandimĭni
III plur.
oppanduntur
IMPERFETTO
I sing.
oppandēbar
II sing.
oppandebāris, oppandebāre
III sing.
oppandebātur
I plur.
oppandebāmur
II plur.
oppandebamĭni
III plur.
oppandebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
oppandar
II sing.
oppandēris, oppandēre
III sing.
oppandētur
I plur.
oppandēmur
II plur.
oppandemĭni
III plur.
oppandentur
PERFETTO
I sing.
oppansus, –a, –um sum
II sing.
oppansus, –a, –um es
III sing.
oppansus, –a, –um est
I plur.
oppansi, –ae, –a sumus
II plur.
oppansi, –ae, –a estis
III plur.
oppansi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oppansus, –a, –um eram
II sing.
oppansus, –a, –um eras
III sing.
oppansus, –a, –um erat
I plur.
oppansi, –ae, –a eramus
II plur.
oppansi, –ae, –a eratis
III plur.
oppansi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
oppansus, –a, –um ero
II sing.
oppansus, –a, –um eris
III sing.
oppansus, –a, –um erit
I plur.
oppansi, –ae, –a erimus
II plur.
oppansi, –ae, –a eritis
III plur.
oppansi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
oppandar
II sing.
oppandāris, oppandāre
III sing.
oppandātur
I plur.
oppandāmur
II plur.
oppandamĭni
III plur.
oppandantur
IMPERFETTO
I sing.
oppandĕrer
II sing.
oppanderēris, oppanderēre
III sing.
oppanderētur
I plur.
oppanderēmur
II plur.
oppanderemĭni
III plur.
oppanderentur
PERFETTO
I sing.
oppansus, –a, –um sim
II sing.
oppansus, –a, –um sis
III sing.
oppansus, –a, –um sit
I plur.
oppansi, –ae, –a simus
II plur.
oppansi, –ae, –a sitis
III plur.
oppansi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
oppansus, –a, –um essem
II sing.
oppansus, –a, –um esses
III sing.
oppansus, –a, –um esset
I plur.
oppansi, –ae, –a essemus
II plur.
oppansi, –ae, –a essetis
III plur.
oppansi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
oppandĕre
II plur.
oppandimĭni
FUTURO
II sing.
oppandĭtor
III sing.
oppandĭtor
II plur.
–
III plur.
oppanduntor
PARTICIPIO
PERFETTO
oppansus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
oppandi
PERFETTO
Singolare:
oppansus, –a, –um esse
Plurale:
oppansi, –ae, –a esse
FUTURO
oppansum esse
GERUNDIVO
oppandendus, –a, –um
SUPINO
oppansu
Vedi la forma attiva di questo lemma
oppandor v. tr. III coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android