ŏmittor - Diatesi passiva
(ŏmitto, ŏmittis, omisi, omissum, ŏmittĕre)verbo transitivo III coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA PASSIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ŏmittor
II sing.
ŏmittĕris, ŏmittĕre
III sing.
ŏmittĭtur
I plur.
ŏmittĭmur
II plur.
ŏmittimĭni
III plur.
ŏmittuntur
IMPERFETTO
I sing.
ŏmittēbar
II sing.
ŏmittebāris, ŏmittebāre
III sing.
ŏmittebātur
I plur.
ŏmittebāmur
II plur.
ŏmittebamĭni
III plur.
ŏmittebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ŏmittar
II sing.
ŏmittēris, ŏmittēre
III sing.
ŏmittētur
I plur.
ŏmittēmur
II plur.
ŏmittemĭni
III plur.
ŏmittentur
PERFETTO
I sing.
omissus, –a, –um sum
II sing.
omissus, –a, –um es
III sing.
omissus, –a, –um est
I plur.
omissi, –ae, –a sumus
II plur.
omissi, –ae, –a estis
III plur.
omissi, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
omissus, –a, –um eram
II sing.
omissus, –a, –um eras
III sing.
omissus, –a, –um erat
I plur.
omissi, –ae, –a eramus
II plur.
omissi, –ae, –a eratis
III plur.
omissi, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
omissus, –a, –um ero
II sing.
omissus, –a, –um eris
III sing.
omissus, –a, –um erit
I plur.
omissi, –ae, –a erimus
II plur.
omissi, –ae, –a eritis
III plur.
omissi, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ŏmittar
II sing.
ŏmittāris, ŏmittāre
III sing.
ŏmittātur
I plur.
ŏmittāmur
II plur.
ŏmittamĭni
III plur.
ŏmittantur
IMPERFETTO
I sing.
ŏmittĕrer
II sing.
ŏmitterēris, ŏmitterēre
III sing.
ŏmitterētur
I plur.
ŏmitterēmur
II plur.
ŏmitteremĭni
III plur.
ŏmitterentur
PERFETTO
I sing.
omissus, –a, –um sim
II sing.
omissus, –a, –um sis
III sing.
omissus, –a, –um sit
I plur.
omissi, –ae, –a simus
II plur.
omissi, –ae, –a sitis
III plur.
omissi, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
omissus, –a, –um essem
II sing.
omissus, –a, –um esses
III sing.
omissus, –a, –um esset
I plur.
omissi, –ae, –a essemus
II plur.
omissi, –ae, –a essetis
III plur.
omissi, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ŏmittĕre
II plur.
ŏmittimĭni
FUTURO
II sing.
ŏmittĭtor
III sing.
ŏmittĭtor
II plur.
–
III plur.
ŏmittuntor
PARTICIPIO
PERFETTO
omissus, –a, –um
INFINITO
PRESENTE
ŏmitti
PERFETTO
Singolare:
omissus, –a, –um esse
Plurale:
omissi, –ae, –a esse
FUTURO
omissum esse
GERUNDIVO
ŏmittendus, –a, –um
SUPINO
omissu
Vedi la forma attiva di questo lemma
ŏmittor v. tr. III coniug.
---CACHE---
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android