ommōlĭor - Diatesi attiva
(ommōlĭor, ommōlīris, ommolitus sum, ommōlīri)verbo transitivo deponente IV coniugazione
Vedi la traduzione di questo lemma
FORMA DEPONENTE:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
ommōlĭor
II sing.
ommōlīris, ommōlīre
III sing.
ommōlītur
I plur.
ommōlīmur
II plur.
ommōlimĭni
III plur.
ommōliuntur
IMPERFETTO
I sing.
ommōliēbar
II sing.
ommōliebāris, ommōliebāre
III sing.
ommōliebātur
I plur.
ommōliebāmur
II plur.
ommōliebamĭni
III plur.
ommōliebantur
FUTURO SEMPLICE
I sing.
ommōlĭar
II sing.
ommōliēris, ommōliēre
III sing.
ommōliētur
I plur.
ommōliēmur
II plur.
ommōliemĭni
III plur.
ommōlientur
PERFETTO
I sing.
ommolitus, –a, –um sum
II sing.
ommolitus, –a, –um es
III sing.
ommolitus, –a, –um est
I plur.
ommoliti, –ae, –a sumus
II plur.
ommoliti, –ae, –a estis
III plur.
ommoliti, –ae, –a sunt
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ommolitus, –a, –um eram
II sing.
ommolitus, –a, –um eras
III sing.
ommolitus, –a, –um erat
I plur.
ommoliti, –ae, –a eramus
II plur.
ommoliti, –ae, –a eratis
III plur.
ommoliti, –ae, –a erant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
ommolitus, –a, –um ero
II sing.
ommolitus, –a, –um eris
III sing.
ommolitus, –a, –um erit
I plur.
ommoliti, –ae, –a erimus
II plur.
ommoliti, –ae, –a eritis
III plur.
ommoliti, –ae, –a erunt
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
ommōlĭar
II sing.
ommōliāris, ommōliāre
III sing.
ommōliātur
I plur.
ommōliāmur
II plur.
ommōliamĭni
III plur.
ommōliantur
IMPERFETTO
I sing.
ommōlīrer
II sing.
ommōlirēris, ommōlirēre
III sing.
ommōlirētur
I plur.
ommōlirēmur
II plur.
ommōlirēmini
III plur.
ommōlirentur
PERFETTO
I sing.
ommolitus, –a, –um sim
II sing.
ommolitus, –a, –um sis
III sing.
ommolitus, –a, –um sit
I plur.
ommoliti, –ae, –a simus
II plur.
ommoliti, –ae, –a sitis
III plur.
ommoliti, –ae, –a sint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
ommolitus, –a, –um essem
II sing.
ommolitus, –a, –um esses
III sing.
ommolitus, –a, –um esset
I plur.
ommoliti, –ae, –a essemus
II plur.
ommoliti, –ae, –a essetis
III plur.
ommoliti, –ae, –a essent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
ommōlīre
II plur.
ommōlimĭni
FUTURO
II sing.
ommōlītor
III sing.
ommōlītor
II plur.
–
III plur.
ommōliuntor
INFINITO
PRESENTE
ommōlīri
PERFETTO
Singolare:
ommolitus, –a, –um esse
Plurale:
ommoliti, –ae, –a esse
FUTURO
Singolare:
ommolitūrūm, –am, –ūm
Plurale:
ommolitūros, –as, –a
PARTICIPIO
PRESENTE
ommōliens, –ientis
FUTURO
ommolitūrūs, –a, –ūm
SUPINO
Attivo:
ommolitum
Passivo:
ommolitu
GERUNDIO
Genitivo:
ommōliendi
Dativo:
ommōliendo
Accusativo:
ad ommōliendum
Ablativo:
ommōliendo
GERUNDIVO
ommōliendus, –a, –um
ommōlĭor v. tr. dep. IV coniug.
I nostri siti
- Dizionario italiano
- Grammatica italiana
- Verbi Italiani
- Dizionario latino
- Dizionario greco antico
- Dizionario francese
- Dizionario inglese
- Dizionario tedesco
- Dizionario spagnolo
- Dizionario greco moderno
- Dizionario piemontese
En français
In english
In Deutsch
En español
Em portugues
По русски
Στα ελληνικά
Ën piemontèis
Le nostre applicazioni mobili
Android