obturbatūrūs


aggettivo participio futuro

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
obturbaturus
Gen.
obturbaturi
Dat.
obturbaturo
Acc.
obturbaturum
Abl.
obturbature
Voc.
obturbaturo
PLURALE
Nom.
obturbaturi
Gen.
obturbatorum
Dat.
obturbaturis
Acc.
obturbaturos
Abl.
obturbaturi
Voc.
obturbaturis
FEMMINILE
SINGOLARE
Nom.
obturbatura
Gen.
obturbaturae
Dat.
obturbaturae
Acc.
obturbaturam
Abl.
obturbatura
Voc.
obturbatura
PLURALE
Nom.
obturbaturae
Gen.
obturbaturarum
Dat.
obturbaturis
Acc.
obturbaturas
Abl.
obturbaturae
Voc.
obturbaturis
NEUTRO
SINGOLARE
Nom.
obturbaturum
Gen.
obturbaturi
Dat.
obturbaturo
Acc.
obturbaturum
Abl.
obturbaturum
Voc.
obturbaturo
PLURALE
Nom.
obturbatura
Gen.
obturbaturorum
Dat.
obturbaturis
Acc.
obturbatura
Abl.
obturbatura
Voc.
obturbaturis




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBTURBATURUS100}}
---CACHE---