obtūtŭs

(obtutŭs, obtutūs)

sostantivo maschile IV declinazione

Vedi la traduzione di questo lemma



MASCHILE
SINGOLARE
Nom.
obtutŭs
Gen.
obtutūs
Dat.
obtutui
Acc.
obtutum
Abl.
obtutu
Voc.
obtutŭs
PLURALE
Nom.
obtutūs
Gen.
obtutŭum
Dat.
obtutĭbus
Acc.
obtutūs
Abl.
obtutĭbus
Voc.
obtutūs




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBTUTUS100}}
---CACHE---