obsurdēfăcĭo - Diatesi attiva

(obsurdēfăcĭo, obsurdēfăcis, obsurdefecit, obsurdefactum, obsurdēfăcĕre)

verbo transitivo III coniugazione in -io

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obsurdēfăcĭo
II sing.
obsurdēfăcis
III sing.
obsurdēfăcit
I plur.
obsurdēfăcīmus
II plur.
obsurdēfăcītis
III plur.
obsurdēfăciunt
IMPERFETTO
I sing.
obsurdēfăciēbam
II sing.
obsurdēfăciēbas
III sing.
obsurdēfăciēbat
I plur.
obsurdēfăciebāmus
II plur.
obsurdēfăciebātis
III plur.
obsurdēfăciēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obsurdēfăcĭam
II sing.
obsurdēfăcĭes
III sing.
obsurdēfăcĭet
I plur.
obsurdēfăciēmus
II plur.
obsurdēfăciētis
III plur.
obsurdēfăcĭent
PERFETTO
I sing.
obsurdefeci
II sing.
obsurdefecisti
III sing.
obsurdefecit
I plur.
obsurdefecĭmus
II plur.
obsurdefecistis
III plur.
obsurdefecērunt, obsurdefecēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obsurdefecĕram
II sing.
obsurdefecĕras
III sing.
obsurdefecĕrat
I plur.
obsurdefecerāmus
II plur.
obsurdefecerātis
III plur.
obsurdefecĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obsurdefecĕro
II sing.
obsurdefecĕris
III sing.
obsurdefecĕrit
I plur.
obsurdefecerĭmus
II plur.
obsurdefecerĭtis
III plur.
obsurdefecĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obsurdēfăcĭam
II sing.
obsurdēfăcĭas
III sing.
obsurdēfăcĭat
I plur.
obsurdēfăciāmus
II plur.
obsurdēfăciātis
III plur.
obsurdēfăcĭant
IMPERFETTO
I sing.
obsurdēfăcĕrem
II sing.
obsurdēfăcĕres
III sing.
obsurdēfăcĕret
I plur.
obsurdēfăcerēmus
II plur.
obsurdēfăcerētis
III plur.
obsurdēfăcĕrent
PERFETTO
I sing.
obsurdefecĕrim
II sing.
obsurdefecĕris
III sing.
obsurdefecĕrit
I plur.
obsurdefecerĭmus
II plur.
obsurdefecerĭtis
III plur.
obsurdefecĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obsurdefecissem
II sing.
obsurdefecisses
III sing.
obsurdefecisset
I plur.
obsurdefecissēmus
II plur.
obsurdefecissētis
III plur.
obsurdefecissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obsurdēfăce, obsurdēfăc
II plur.
obsurdēfăcĭte
FUTURO
II sing.
obsurdēfăcĭto
III sing.
obsurdēfăcĭto
II plur.
obsurdēfăcitōte
III plur.
obsurdēfăciunto
PARTICIPIO
PRESENTE
obsurdēfăciens, –ientis
FUTURO
obsurdefactūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
obsurdēfăcĕre
PERFETTO
obsurdefecisse
FUTURO
Singolare:
obsurdefactūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
obsurdefactūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
obsurdēfăciendi
Dativo:
obsurdēfăciendo
Accusativo:
ad obsurdēfăciendum
Ablativo:
obsurdēfăciendo
SUPINO
obsurdefactum

Vedi la forma passiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBSURDEFACIO100}}
---CACHE---