obsŭo - Diatesi attiva

(obsŭo, obsŭis, obsui, obsutum, obsŭĕre)

verbo transitivo III coniugazione

Vedi la traduzione di questo lemma



FORMA ATTIVA:
INDICATIVO
PRESENTE
I sing.
obsŭo
II sing.
obsŭis
III sing.
obsŭit
I plur.
obsŭĭmus
II plur.
obsŭĭtis
III plur.
obsŭunt
IMPERFETTO
I sing.
obsŭēbam
II sing.
obsŭēbas
III sing.
obsŭēbat
I plur.
obsŭebāmus
II plur.
obsŭebātis
III plur.
obsŭēbant
FUTURO SEMPLICE
I sing.
obsŭam
II sing.
obsŭes
III sing.
obsŭet
I plur.
obsŭēmus
II plur.
obsŭētis
III plur.
obsŭent
PERFETTO
I sing.
obsui
II sing.
obsuisti
III sing.
obsuit
I plur.
obsuĭmus
II plur.
obsuistis
III plur.
obsuērunt, obsuēre
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obsuĕram
II sing.
obsuĕras
III sing.
obsuĕrat
I plur.
obsuerāmus
II plur.
obsuerātis
III plur.
obsuĕrant
FUTURO ANTERIORE
I sing.
obsuĕro
II sing.
obsuĕris
III sing.
obsuĕrit
I plur.
obsuerĭmus
II plur.
obsuerĭtis
III plur.
obsuĕrint
CONGIUNTIVO
PRESENTE
I sing.
obsŭam
II sing.
obsŭas
III sing.
obsŭat
I plur.
obsŭāmus
II plur.
obsŭātis
III plur.
obsŭant
IMPERFETTO
I sing.
obsŭĕrem
II sing.
obsŭĕres
III sing.
obsŭĕret
I plur.
obsŭerēmus
II plur.
obsŭerētis
III plur.
obsŭĕrent
PERFETTO
I sing.
obsuĕrim
II sing.
obsuĕris
III sing.
obsuĕrit
I plur.
obsuerĭmus
II plur.
obsuerĭtis
III plur.
obsuĕrint
PIUCHEPERFETTO
I sing.
obsuissem
II sing.
obsuisses
III sing.
obsuisset
I plur.
obsuissēmus
II plur.
obsuissētis
III plur.
obsuissent
IMPERATIVO
PRESENTE
II sing.
obsŭĕ
II plur.
obsŭĭte
FUTURO
II sing.
obsŭĭto
III sing.
obsŭĭto
II plur.
obsŭitōte
III plur.
obsŭunto
PARTICIPIO
PRESENTE
obsŭens, –entis
FUTURO
obsutūrūs, –a, –ūm
INFINITO
PRESENTE
obsŭĕre
PERFETTO
obsuisse
FUTURO
Singolare:
obsutūrūm, –am, –ūm esse
Plurale:
obsutūros, –as, –a esse
GERUNDIO
Genitivo:
obsŭendi
Dativo:
obsŭendo
Accusativo:
ad obsŭendum
Ablativo:
obsŭendo
SUPINO
obsutum

Vedi la forma passiva di questo lemma




Sfoglia il dizionario

A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z



{{ID:OBSUO100}}
---CACHE---